Według finalnego szacunku GUS inflacja w czerwcu wyniosła 15,5% r/r czyli nieco niżej niż szybki szacunek z początku miesiąca na poziomie 15,6%. Nie zmienia to jednak faktu, że jej odczyt jest najwyższy od 25 lat. W samym czerwcu ceny konsumpcyjne wzrosły o 1,5% m/m wobec wzrostu o 1,7% m/m w maju. To drugi z rzędu miesiąc, kiedy miesięczny wzrost inflacji wyhamowuje.
Szczegółowe dane o strukturze inflacji nie zmieniają oceny procesów cenowych w Polsce
Największa wkład do inflacji mają paliwa i ceny energii, których dynamika przyspieszyła wyraźnie po wybuchu wojny. W czerwcu ceny paliw wzrosły o 9,4% m/m i aż 46,7% r/r. Zwyżki kontynuują także ceny energii, szczególnie opału, którego ceny w czerwcu były aż o 122% wyższe niż przed rokiem. To odzwierciedlenie trudnej sytuacji na rynku węgla. Inflacja ma jednak szeroki zakres i odzwierciedla też silny popyt w gospodarce. Znajduje to odzwierciedlenie w kontynuacji zwyżek cen usług (+11,5% r/r) oraz inflacji bazowej, która według naszych szacunków wzrosła do ok. 9% r/r z 8,5% r/r w maju. Potwierdza to, iż w warunkach wciąż silnego popytu przedsiębiorcy są w stanie przerzucać wysokie koszty produkcji i zaopatrzenia na ceny detaliczne. Pewnym pozytywem jest wyhamowanie miesięcznej dynamiki inflacji bazowej, która wyniosła ok. 0,6% m/m. Oznacza to jej najniższy wzrost w tym roku. Jest to spójne ze spadkiem indeksu spodziewanych cen w przemyśle, ale także handlu detalicznym. Może to sugerować, iż w obliczu spadającej dynamiki realnych dochodów rozporządzalnych konsumentów firmy napotykają trudności z danym przerzucaniem rosnących kosztów na ceny detaliczne.
Najbliższe miesiące przyniosą dalszy wzrost inflacji, choć skala zniżki będzie wyraźnie mniejsza niż w minionych miesiącach
Spadki cen paliw w ostatnich dniach sugerują, że szczyt inflacji osiągnięty zostanie w sierpniu na poziomie ok. 16%. Niepewność co do ścieżki inflacji pozostaje wciąż wysoka. Perspektywa wyraźnego wyhamowania koniunktury w globalnej gospodarce wpłynęła na zauważalny spadek cen surowców przemysłowych, w tym także cen ropy naftowej, co już widać w zniżkujących cenach paliw na krajowych stacjach benzynowych. To czynnik niewątpliwie łagodzący napięcia inflacyjne. Czynnikiem niepewności pozostają ceny żywności, które w obliczu wysokich cen nawozów, suszy i niższej podaży z Ukrainy i Rosji mogą utrzymywać się w trendzie wzrostowym. Wysoka niepewność wiąże się także z cenami gazu i energii, a doniesienia medialne sugerują perspektywę silnych podwyżek cen energii elektrycznej na początku przyszłego roku. Nawet przy zakładanym przez nas przedłużeniu tarcz antyinflacyjnych może wiązać się to z przyspieszeniem inflacji na początku przyszłego roku.
Otoczenie inflacyjne pozostaje niekorzystne,
co oznacza, że bank centralny będzie w naszej ocenie kontynuować zacieśnianie polityki pieniężnej. Ponieważ inflacja zbliża się do szczytu, stąd oczekujemy także bardziej stopniowych ruchów po stronie stóp procentowych. Coraz wyraźniejsze sygnały hamowania gospodarki i rosnące ryzyka globalnej recesji będą niewątpliwie czynnikami studzącymi apetyt części członków RPP na dalsze podwyżki stóp procentowych, jednak słaby złoty, ekspansywna polityka fiskalna oraz kontynuacja podwyżek stóp przez banki centralnego krajów rozwiniętych, szczególnie USA, będą nasilały presję na RPP. Dlatego też podtrzymujemy nasz scenariusz zakładający wzrost stopy referencyjnej w tym cyklu do 7,5%. Niepewność co do decyzji RPP pozostaje jednak wysoka, ponieważ trudna do zdefiniowania jest funkcja reakcji Rady Polityki Pieniężnej. Jeśli RPP powstrzyma się z dalszym zacieśnianiem polityki pieniężnej, to w warunkach spodziewanej ekspansji fiskalnej oznaczać będzie utrzymanie się wysokiej inflacji przez dłuższy czas, a w konsekwencji perspektywę słabego złotego.
