Zgodnie ze wstępnym szacunkiem, dynamika PKB w Polsce zmniejszyła się w IV kw. do 2,0% r/r wobec 4,5% w III kw., kształtując się poniżej konsensusu rynkowego (2,2%) oraz naszej prognozy (2,4%). Opublikowane przez GUS dane są wstępnym szacunkiem, a pełne dane o PKB uwzględniające informacje dotyczące jego struktury zostaną opublikowane pod koniec miesiąca.
Na podstawie danych za cały 2022 r. uważamy, że głównym źródłem obniżenia rocznego tempa wzrostu gospodarczego pomiędzy III kw. a IV kw. był niższy wkład spożycia prywatnego. Drugim czynnikiem oddziałującym w kierunku zmniejszenia rocznej dynamiki PKB pomiędzy III kw. a IV kw. był niższy wkład zmiany zapasów, który mimo spadku pozostał głównym źródłem wzrostu PKB w Polsce. Uważamy, że pomiędzy III kw. a IV kw. doszło również do wyraźnego zwiększenia inwestycji, będącego efektem wyższych inwestycji publicznych. Drugim czynnikiem ograniczającym skalę spowolnienia w IV kw. 2022 r. był naszym zdaniem również nieznacznie wyższy wkład eksportu netto (por. MAKROpuls z 30.01.2023). Kwartalna dynamika PKB oczyszczona z wpływu czynników sezonowych zmniejszyła się w III kw. do -2,4% wobec 1,0% w III kw., a roczna dynamika odsezonowanego PKB zmniejszyła się do 0,3% z 4,5% w III kw. Na szczególną uwagę zasługuje duża rozbieżność pomiędzy tempami wzrostu PKB w ujęciu odsezonowanym i nieodsezonowanym w IV kw. 2022 r., które zazwyczaj kształtowały się podobnie (por. wykres). Wynika ona głównie z różnego sposobu urealnienia (tj. przeliczenia z cen bieżących na stałe) PKB w obu podejściach, który jest obecnie zaburzony przez duże różnice w tempie wzrostu cen niektórych składowych PKB. W rezultacie nieodsezonowana dynamika PKB może utrzymywać się powyżej tej odsezonowanej również w kolejnych kwartałach.
Co więcej dane o PKB mogą również wskazać na spadek odsezonowanego PKB również w I kw. 2023 r., co oznaczałoby, że polska gospodarka weszła w recesję techniczną. Pomimo tego podtrzymujemy, nasz scenariusz „miękkiego lądowania” polskiej gospodarki, zgodnie z którym choć roczna dynamika polskiego PKB w 2023 r. wyraźnie obniży się, to pozostanie ona dodatnia (1,2% r/r wobec 4,9% w 2022 r.). Ważnym argumentem wspierającym scenariusz „miękkiego lądowania” jest dobra sytuacja na rynku pracy i brak oczekiwanego przez nas wyraźnego wzrostu stopy bezrobocia. W kontekście zarysowanych powyżej tendencji, istotnym czynnikiem niepewności jest reakcja GUS na wskazane powyżej rozbieżności w dynamikach PKB i ewentualna rewizja przeszłych danych o PKB w kolejnych publikacjach.
Agencja Standard & Poor’s utrzymała długookresowy rating Polski na poziomie A- z perspektywą stabilną. W raporcie agencja ponownie zwróciła uwagę, że wojna w Ukrainie i jej konsekwencje nadal będą miały negatywny wpływ na sytuację gospodarczą w Polsce. Agencja zaznaczyła jednak, że jej prognozy dotyczące otoczenia makroekonomicznego Polski poprawiły się (m.in. z uwagi na spadek cen gazu, osłabienie globalnej presji inflacyjnej i zniesienie restrykcji covidowych w Chinach). Według S&P podniesienie oceny ratingowej Polski byłoby możliwe gdyby po ustąpieniu skutków wojny w Ukrainie Polska utrzymała szybki wzrost gospodarczy, a sytuacja w finansach publicznych okazała się lepsza od prognoz agencji. S&P oczekuje, że deficyt sektora instytucji rządowych i samorządowych wyniesie 4,9% PKB w 2023 r. i 3,4% PKB w 2024 r. wobec szacowanego 3,1% PKB w 2022 r.
Z drugiej strony rating mógłby zostać obniżony, gdyby negatywny wpływ wojny w Ukrainie był większy i bardziej długotrwały od oczekiwań, co skutkowałoby znacznym spowolnieniem gospodarczym w średnim okresie. Ponadto obniżenie ratingu byłoby możliwe w przypadku mniejszych transferów środków z UE w następstwie napięć na linii Polska-UE. W scenariuszu bazowym S&P zakłada, że polski rząd ostatecznie osiągnie porozumienie z Komisją Europejską i Krajowy Plan Odbudowy zostanie uruchomiony po wyborach parlamentarnych w 2023 r. (niezależnie od ich wyniku). Stabilizacja ratingu jest neutralna dla kursu złotego i rentowności obligacji.
