Kontrakty terminowe na WIG20 w pierwszej fazie nowego tygodnia najpierw konsolidowały wąsko pod oporem na interwale dziennym 2140+. W końcówce wtorkowej sesji doszło wreszcie do wybicia tej bariery.
W poprzednim artykule pisałem, że "walka Byków o wybicie w górę strefy oporu na interwale dziennym, położonej na 2140+, nie skończyła się sukcesem, ale rynek przez większość czasu trwania sesji [piątkowej] znajdował się w bezpośrednim pobliżu miejsca potencjalnego wybicia. Na to, iż w końcu może dojść do sukcesu byków w tym miejscu, wskazuje między innymi układ świec dziennych z ostatnich dni."
Okazuje się, że faktycznie tak się sprawy potoczyły. We wtorek kurs kontraktów na WIG20 przebywał najpierw w wąskiej konsolidacji - tak, jak już wspomniałem na wstępie - pod kluczowym oporem na interwale dziennym 2140+ i próbował go dwukrotnie wybić w górę. Najpierw doszło do ataku na początku sesji, ale ostatecznie rynek wycofał się spod oporu intra 2148-51, na czym zaważyła przede wszystkim sytuacja na kontraktach na DAX. W tym czasie bowiem doszło do mocnego cofnięcia na tym rynku.
Z kolei w końcowej fazie sesji nasze byki pokazały klasę, gdyż mimo mocnych spadków na zachodzie nie zdecydowały się po raz drugi podążać za przebiegiem sytuacji na rynkach bazowych, ale ruszyły mocno na północ. Wolumen w czasie wzrostów też rósł. Tym razem - mimo zniżkującego zachodu - nasz popyt odniósł sukces, wybijając ostatecznie zaporę 2140+ na północ.
Tak, jak pisałem w poprzednim artykule, na intradayu u
