Kurs funta potaniał o 24 grosze w 2 miesiące. Co złego dzieje się z GBP?
Cena złota pokona historyczną granicę w 2025? Zdumiewająca prognoza banku
Mieszkań na sprzedaż więcej o prawie 75%. Inwestorzy chwytają się brzytwy
Ceny gazu szarżują. Mocny wstrząs na rynku - wystarczyły trzy słowa i jeden podpis
Burza na kursie dolara. Cena złota nabiera rozpędu, nowe szczyty coraz bliżej
Na temat arbitrażu na rynkach finansowych można spojrzeć z wielu perspektyw. Choćby jako narzędzie "uefektywniające" rynki, czy jako strategia pozbawiona ryzyka. Czym jest arbitraż? Jaką rolę pełnią na rynkach arbitrażyści? Trudno omówić w całości te kwestie w ramach jednego artykułu, więc postaram się przybliżyć go na tyle, by stało się to zachętą do dalszej edukacji.
Arbitraż to ogólnie mówiąc kupno i sprzedaż instrumentów finansowych w taki sposób, by osiągnąć zysk bez ryzyka. Jest możliwe, gdy jakiś instrument jest notowany na dwóch różnych rynkach po różnych cenach.
Rozpatrzmy przykładową sytuację z rynku akcyjnego. Przyjmijmy, że akcje spółki XYZ są notowane na rynku w Londynie i w Nowym Yorku (przyjmijmy także, że będziemy posługiwali się jedną walutą - dolarem). Jeśli w pewnym momencie Londyn wyceniałby akcje XYZ na 100USD, a Nowy York na 101USD to moglibyśmy osiągnąć zysk bez ryzyka (czyli pewny zysk zdefiniowany w momencie zawarcia transakcji) kupując akcje w Londynie i natychmiastowo sprzedając je w Nowym Yorku. Na każdej akcji zarobilibyśmy 1USD.
Jest to wymarzona sytuacja. Jednak na bardzo płynnych rynkach - takich jak rynki akcyjne czy rynek walutowy - jest nie tyle rzadka, co dodatkowo praktycznie niemożliwa do wykorzystania przez indywidualnego inwestora. Dzieje się tak, ponieważ efektem stosowania arbitrażu jest sprowadzenie ceny do równego poziomu na wszystkich rynkach. Jeśli na jednym rynku instrument jest niedowartościowany, a na innym przewartościowany to na niedowartościowanym rynku pojawiają się kupujący pchający cenę w górę, którzy jednocześnie poprzez sprzedaż na rynku przewartościowanym pociągną tamtejszą cenę w dół. W teorii sytuacja taka trwa do momentu zrównania się cen, jednak teoria zakłada brak kosztów transakcyjnych. W praktyce arbitrażyści działają do momentu, w którym różnica cen zostaje sprowadzona do poziomu najniższych możliwych do uzyskania kosztów transakcyjnych.
Kto ma dostęp do najniższych kosztów transakcyjnych? Oczywiście ten kto ma największy kapitał. Jeśli jesteś w stanie kupić dużo to dostaniesz lepszą cenę. Proste. Tak więc jeśli na rynku pojawi się choćby mała nieefektywność w wycenie instrumentów to wykorzystują ją instytucje z dużym kapitałem.
Główni uczestnicy rynków to spekulanci oraz zabezpieczający się (ang. hedgers). Celem zabezpieczających jest przetrasferowanie ryzyka (np. walutowego) na innych uczestników rynku, najczęściej są to właśnie spekulanci, gdyż ich podstawową funkcją i głównym celem jest przejęcie ryzyka w celu uzyskania zysku na zmianach cen/kursów. Dodatkowową i niezwykle istotną funkcją spekulantów jest zapewnianie rynkom płynności, co leży w interesie wszystkich uczestników. Funkcją arbitrażystów jest eliminowanie nieefektywności na rynkach. Eliminują oni błędy w wycenie tych samych instrumentów na różnych rynkach. Zadaniem arbitrażystów jest również „wyrzucanie” graczy, którzy systematycznie popełniają błędy co wpływa negatywnie na efektywność informacyjną rynków.Nie można jednak powiedzieć, że w praktyce arbitraż czyni rynki efektywnymi, gdyż do tego celu konieczne byłyby zerowe koszty transakcyjne.
Komentarze
Sortuj według: Najistotniejsze
Nie ma jeszcze komentarzy. Skomentuj jako pierwszy i rozpocznij dyskusję