Notowania metalu przez minione dwa tygodnie poruszały się w przedziale 10,2-10,6 tys. USD/t kontynuując konsolidację. Tymczasową presję na ceny miedzi wywarł lockdown w Szanghaju oraz słabsze dane z chińskiej gospodarki: wskaźniki PMI – oficjalny i Caixin/Markit – obsunęły się w marcu poniżej 50 pkt. Do spadku aktywności w przetwórstwie przyczyniły się ograniczenia covidowe, zmniejszyły się zamówienia zagraniczne z powodu wzrostu niepewności w wyniku napiętej sytuacji geopolitycznej.

Poprawa bilansu rynkowego, inwestorzy liczą na ożywienie gospodarcze w Chinach
5 kwietnia dane z Chile wywindowały notowania „czerwonego metalu” do 10580 USD/t. Krajowa produkcja miedzi zmniejszyła się w lutym o 7,5% r/r, w największej na świecie kopalni Escondida spadła o 14,3% r/r. Bez większego echa przechodzi zapoczątkowany w marcu przyrost oficjalnych stanów magazynowych LME (+30%). Regularne contango w terminie cash-3M oraz wzrost opłat za obróbkę i rafinację (TC/RC) w Chinach sugerują lepiej zaopatrzony, przynajmniej krótkoterminowo, rynek surowca. Nadpodaż w Państwie Środka może częściowo wynikać ze wstrzymania pracy przez hutę Yanggu Xiangguang (problemy finansowe), zużywającą ok. 1,5 mln ton importowanego koncentratu miedzi rocznie.
Wzrost notowań miedzi o 7% YTD wydaje się rozczarowujący na tle metali o większej ekspozycji na zawirowania geopolityczne (nikiel +62%, aluminium +23%) lub koszty energii (cynk +21%, także aluminium). W dalszej perspektywie inwestorzy liczą na ożywienie popytu w Chinach po zniesieniu restrykcji covidowych oraz implementacji proaktywnych polityk monetarnych służących pobudzeniu gospodarki (istotny politycznie cel wzrostu PKB o 5,5% w 2022 r.).
Komentarze
Sortuj według: Najistotniejsze
Nie ma jeszcze komentarzy. Skomentuj jako pierwszy i rozpocznij dyskusję