- Pandemia Covid-19 stała się istotnym czynnikiem stresogennym dla pracowników. Niepokojowi o stan zdrowia swojego i bliskich szybko zaczął towarzyszyć strach o możliwość utraty pracy i dochodu.
- Zmęczenie i frustrację niemożnością pogodzenia pracy zawodowej i życia rodzinnego odczuwają zwłaszcza kobiety, matki małych dzieci.
- Praca świadczona zdalnie (nie zawsze w komfortowych warunkach) przy konieczności godzenia z opieką nad dziećmi, które nie mogły korzystać z instytucji opiekuńczych, wywoływała wielokrotnie zmęczenie i frustracje związane z niemożnością pogodzenia sfery zawodowej i rodzinnej – mówi Monika Fedorczuk, ekspertka Konfederacji Lewiatan.
Z badań Eurofound (2021) wynika, że kobiety (a zwłaszcza matki małych dzieci) systematycznie odczuwają to obciążenie częściej bez względu na sposób świadczenia pracy. Analogiczne wnioski płyną z wcześniejszych fal badania (Eurofound 2020) - rodzice małych dzieci częściej martwią się o pracę, kiedy nie pracują, trudniej im się skoncentrować na pracy zawodowej i poświęcić jej odpowiednio dużo czasu. Jednocześnie to na kobiety spada wyraźnie więcej godzin pracy.
|
Zbyt zmęczeni, by po pracy zająć się obowiązkami domowymi - UE-27 (czerwiec 2021) |
Ryzyko depresji według wieku i fali badania |
|
|
|
|
Źródło: Opracowanie własne na podstawie danych Eurofound (2021). |
Źródło: Opracowanie własne na podstawie danych Eurofound (2021). |
Nieliczne badania na temat kondycji psychicznej w pandemii wskazują, że wiosenna fala zakażeń pogłębiła negatywne uczucia obywateli UE. Rok ograniczeń, coraz trudniejsza sytuacja gospodarcza, a często doświadczenia indywidualne (utrata bliskich, odosobnienie, bezrobocie) powodują, że ryzyko depresji wzrosło. W UE wyraźnie największe ryzyko dotyczyło najmłodszej grupy respondentów (18-34 lata) i spadało z wiekiem. Nic dziwnego, dla wielu z nich to drugi taki „kryzys stulecia”, a w krajach południa Europy konsekwencje tego pierwszego (2008-2009) nadal obciążają ścieżki zawodowe młodych.
W świetle badania, wyraźnie najczęściej odczuwane jest napięcie (28-52%), przygnębienie i samotność deklaruje 23-40% osób. Prawdopodobnie, jeśli pandemiczne restrykcje utrzymają się, będzie to oznaczać potrzebę intensyfikacji wsparcia psychologicznego, przede wszystkim z powodów zdrowotnych, ale z perspektywy pracodawców istotne znaczenie może mieć również zdolność do powrotu na rynek pracy i pełnej produktywności.
Wykorzystano dane zebrane w ramach projektu: „Wzmocnienie dialogu społecznego w Polsce – model inicjowania dialogu społecznego przez stronę pracodawców” (Improved social dialogue in Poland: a model for initiating social dialogue by employer organisations) realizowanego przez Konfederację Lewiatan, w ramach Grantu Norweskiego – Godziwa Praca (Norway Grants - Decent Work) nr 2019/101979.
Komentarze
Sortuj według: Najistotniejsze
Nie ma jeszcze komentarzy. Skomentuj jako pierwszy i rozpocznij dyskusję