Europa wciąż może wygrać „wyścig zbrojeń” AI. Jest jednak kilka „ale”
Koncern zwalnia 15% załogi. Kryzys w motoryzacji coraz większy?
Pszenica prawie 3 razy tańsza niż 3 lata temu. Winne zbiory? Ekspert wyjaśnia
Rozważam przeniesienie moich spółek do Bułgarii - Mariusz Patrowicz dla FXMAG
Analitycy wieszczą +28% dla akcji spółki z GPW. Rekomendują "Kupuj"
Nasilające się ataki prezydenta Trumpa na prezesa Rezerwy Federalnej, Jerome’a Powella rzucają cień na niezależność Fed, zwiększając niepewność i zmienność na rynkach finansowych.
- Ostra konfrontacja Trumpa z przewodniczącym Fed, Jerome’em Powellem, wywołuje silne wstrząsy na rynkach globalnych. Coraz bardziej agresywna retoryka prezydenta USA budzi obawy, że „America First” może nieoczekiwanie przeobrazić się w niepożądany scenariusz „Sell America First” – komentuje Jacob Falkencrone, główny strateg inwestycyjny w Saxo.
Ataki Trumpa na szefa Rezerwy Federalnej nie są kolejnym politycznym sporem – to jak wrzucenie kamienia do spokojnego jeziora finansów: fale rozchodzą się błyskawicznie, destabilizując wszystko, w tym twoje inwestycje.
Trump ponownie zaostrzył swoje ataki na Powella, domagając się obniżek stóp procentowych i nazywając szefa Fed „wielkim przegranym”. Dlaczego to powinno interesować inwestorów? Ponieważ ta nasilająca się konfrontacja zagraża stabilności i przewidywalności – fundamentom, na których opiera się portfel inwestycyjny.
Mówiąc wprost: prezydent Trump chce, aby Fed znacznie obniżył stopy procentowe, twierdząc, że ostrożne podejście Powella dławi wzrost gospodarczy. Źródłem frustracji Trumpa jest coraz bardziej napięta wojna handlowa, a nałożone cła grożą gospodarce stagflacją, czyli niebezpiecznym połączeniem rosnących cen i spowalniającego wzrostu gospodarczego. Trump argumentuje, że natychmiastowe cięcia stóp procentowych mogłyby złagodzić te skutki, wzmacniając odporność gospodarczą, a także – co równie istotne – jego pozycję polityczną przed kluczowymi wyborami w połowie kadencji w 2026 roku.
W charakterystycznym dla siebie stylu, prezydent Trump osobiście zaatakował przewodniczącego Fed, Jerome’a Powella, nazywając go „wielkim przegranym”, który „zawsze reaguje zbyt późno” na zagrożenia dla gospodarki. W ostrych słowach ostrzegł: „jego dymisja nie może nadejść wystarczająco szybko”. Tego typu wypowiedzi znacząco eskalują napięcia, pokazując, że nie mamy do czynienia jedynie z różnicą zdań na tematy ekonomiczne, lecz zgłęboko osobistym i politycznym konfliktem.
Jacob Falkencrone zwraca uwagę, że kluczowy problem polega jednak na tym, że walka z inflacją zazwyczaj wymaga podnoszenia, a nie obniżania stóp procentowych. Wywierając presję na Powella w kierunku cięć, Trump stawia Fed w sytuacji niemal bez wyjścia. Uleganie politycznym żądaniom mogłoby wywołać obawy o wzrost inflacji, podczas gdy opór wobec nich prowokuje kolejne ataki polityczne, podważając niezależność Fed. Jednak Powell, jest zdeterminowany, by zachować niezależność banku centralnego, i podkreśla: „Nasza niezależność to kwestia prawa, a nie polityki”.
Z prawnego punktu widzenia usunięcie Powella nie jest proste. Przewodniczący Fed podkreśla, że może zostać odwołany jedynie „z ważnej przyczyny” (czyli np. poważnych naruszeń etycznych), co nie obejmuje różnic w polityce monetarnej. Mimo to, administracja Trumpa podobno rozważa radykalne scenariusze: od redefinicji pojęcia „ważna przyczyna” po zaskarżenie niezależności Fed w Sądzie Najwyższym poprzez próbę zmiany interpretacji prawa.
Jednak Trump wcale nie musi formalnie usuwać Powella, by go osłabić. Znacznie subtelniejszym – a potencjalnie równie skutecznym – ruchem byłoby wskazanie „cienia przewodniczącego Fed”, czyli publicznego kandydata na następcę Powella, co mogłoby podważyć jego autorytet bez konieczności bezpośredniego starcia prawnego.
Koncepcja „cienia przewodniczącego Fed” przypomina sytuację, w której dwóch pilotów walczy o stery w trakcie lotu.
Rynki w takich momentach reagują niepewnością, która sprawia, że inwestorzy w pośpiechu szukają wyjścia awaryjnego. Nie miejmy złudzeń – ta bezprecedensowa presja polityczna zagraża fundamentom, na których opierają się inwestorzy: stabilności i niezależności najważniejszego banku centralnego na świecie.
Niezależność Rezerwy Federalnej to nie tylko akademicka teoria – to fundament zaufania inwestorów. Bez niezależnego Fedu rynki musiałyby się mierzyć z niekontrolowaną inflacją, nieprzewidywalną polityką monetarną i systemową niestabilnością. Politycznie podporządkowany bank centralny podważa zaufanie nie tylko w USA, ale i na rynkach globalnych.
Zagraniczni inwestorzy trzymają biliony dolarów w amerykańskich obligacjach skarbowych właśnie dlatego, że niezależność Fed zapewnia przewidywalność i stabilność.
Najnowsze groźby Trumpa podkopują to zaufanie. To szczególnie niebezpieczne w momencie, gdy cła już nadwyrężają relacje międzynarodowe, sprawiając, że Ameryka może przestać być postrzegana jako przewidywalny i wiarygodny
Gdy globalni inwestorzy zaczynają kwestionować wiarygodność finansową Ameryki, powoli zaczynają wycofywać swoje środki.
To nie jest odległe, polityczne starcie, a rynki finansowe już odczuwają jego skutki. Giełda Wall Street zareagowała błyskawicznie i w poniedziałek indeksy gwałtownie spadły. Jeszcze bardziej niepokojąca jest jednoczesna wyprzedaż amerykańskich akcji, obligacji i dolara – rzadkie zjawisko typu „sell America”, przypominające atmosferę z czasów kryzysu finansowego w 2008 roku.
Kurs dolara znajduje się obecnie na najniższym poziomie od trzech lat, co odzwierciedla rosnący kryzys zaufania. Nawet zazwyczaj bezpieczne amerykańskie obligacje skarbowe również zostały ostatnio wyprzedane, co spowodowało gwałtowny wzrost rentowności. Dlaczego? Ponieważ inwestorzy obawiają się politycznej ingerencji w politykę monetarną. Gdy ta święta zasada zostaje naruszona, trudno potem przywrócić zaufanie.
Jacob Falkencrone podkreśla, że gdy banki centralne stają się pionkami w politycznym sporze, rynki przygotowują się na sytuację, której zasady mogą zmieniać się w trakcie gry. Inwestorzy nie boją się samych zmian stóp procentowych – boją się nieprzewidywalności.
Źródło: Bloomberg, Saxo.
Globalna dominacja dolara – stanowiącego niemal 60% rezerw banków centralnych i będącego fundamentem światowego handlu – opiera się w dużej mierze na wiarygodności Stanów Zjednoczonych. Agresywna polityka celna Trumpa oraz presja polityczna wywierana na Fed podważają to zaufanie, skłaniając inwestorów na całym świecie do przemyślenia swojej zależności od amerykańskich rynków finansowych.
Niepokojące szepty o trendzie „Sell America” stają się coraz głośniejsze. Choć zastąpienie dolara jako globalnej waluty rezerwowej nie nastąpi z dnia na dzień, konfrontacyjna polityka Trumpa może skłonić inwestorów do stopniowego odchodzenia od amerykańskich aktywów. Taki powolny odpływ kapitału może w dłuższej perspektywie przeobrazić globalny system finansowy i zapoczątkować porządek gospodarczy mniej zorientowany na USA.
Mimo to, dostępne alternatywy są ograniczone – żaden inny rynek nie dorównuje głębokością i płynnością amerykańskiemu. Niemniej jednak, nawet stopniowa utrata zaufania może mieć trwałe konsekwencje. Czy sytuacja jest poważna?
Zdecydowanie tak, ale to nie moment na panikę. Nie jest to pierwszy kryzys zaufania, z jakim mierzą się Stany Zjednoczone. USA przetrwały odejście od parytetu złota, globalny kryzys finansowy z 2008 roku i wiele innych wstrząsów. Za każdym razem ostatecznie zwyciężała odporność amerykańskiej gospodarki.
Jednak inwestorzy muszą zrozumieć, że konflikt Trumpa z Powellem to nie tylko osobista rywalizacja – to spór o fundamentalne zasady. Kluczowe jest, czy amerykańskie instytucje gospodarcze nadal będą postrzegane jako godne zaufania.
W przypadku inwestorów najważniejsza jest wyważona reakcja. Oto konkretne, praktyczne kroki, które warto rozważyć:
– Dywersyfikacja to klucz do zapewnienia stabilności w niepewnych czasach, a inwestowanie w zagraniczne aktywa pozwala na rozpraszanie ryzyka na różne kraje i sektory gospodarki. Saxo, platforma inwestycyjna z duńską licencją bankową, oferuje szeroki dostęp do międzynarodowych rynków, dając możliwość inwestowania w różnorodne instrumenty finansowe, które mogą przynieść większe zyski niż instrumenty dostępne na rynku krajowym. Saxo oferuje ponadto szereg narzędzi, które pomagają chronić przed inflacją, takich jak obligacje zabezpieczone przed inflacją (TIPS), inwestycje w surowce oraz fundusze inwestujące w aktywa zyskujące w otoczeniu wysokiej inflacji. Dodatkowo, platforma umożliwia korzystanie z opcji i kontraktów terminowych, które pozwalają zabezpieczyć portfel przed zmiennością inflacyjną – mówi Aleksander Mrózek, Manager ds. relacji z kluczowymi klientami regionu CEE w Saxo Banku.
Finansowe burze pojawiają się i znikają, ale przetrwają ci inwestorzy, którzy myślą w dłuższej perspektywie i nie ulegają szumowi informacyjnemu. Konflikt między Trumpem a Powellem nie polega na opowiadaniu się po którejś stronie, lecz na zrozumieniu ryzyka i odpowiednim dopasowaniu inwestycji.
Jacob Falkencrone podkreśla, „rynki przetrwają prezydentów, szefów Fed i polityczne spory. Twój portfel też przetrwa, jeśli będziesz działać rozważnie, spokojnie i dywersyfikować.”
O Saxo Bank
Saxo Bank jest platformą z duńską licencją bankową, która umożliwia inwestowanie na międzynarodowych rynkach kapitałowych, wspierając dywersyfikację portfela i bezpieczeństwo środków. Klienci Saxo Banku mają dostęp do bogatego portfolio produktów inwestycyjnych i niskich prowizji, pomocy w języku polskim czy raportu do rozliczenia PIT. Możliwość inwestowania poprzez licencjonowany bank jest kluczowym aspektem jego oferty dla ponad 1 200 000 klientów z całego świata. Depozyty na rachunku Saxo są gwarantowane i zabezpieczone aż do 100 tys. euro przez Duński Fundusz Gwarancyjny. Celem Saxo Banku jest, by jego klienci mogli zarabiać więcej na swoich inwestycjach.
Więcej informacji można znaleźć na stronie: www.home.saxo
Kontakt dla mediów:
Magdalena Zlot
Grayling Poland
K: 605 454 097
E: Magdalena.Zlot@Grayling.com
Informacje zawarte w niniejszym materiale nie stanowią jakiejkolwiek porady finansowej ani inwestycyjnej. W szczególności, informacje nie powinny być traktowana jako: rekomendacja wydawana w ramach usług doradztwa inwestycyjnego w rozumieniu przepisów art. 76 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, ani jako analiza inwestycyjna, analiza finansowa lub rekomendacja dotycząca transakcji w zakresie instrumentów finansowych w rozumieniu przepisów art. 69 ust. 4 pkt 6) ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, jak również jako rekomendacja inwestycyjna w rozumieniu art. 3 pkt 35) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 596/2014 z dnia 16 kwietnia 2014 r. w sprawie nadużyć na rynku oraz uchylające dyrektywę 2003/6/WE Parlamentu Europejskiego i Rady i dyrektywy Komisji 2003/124/WE, 2003/125/WE i 2004/72/WE (Dz. U. UE. L. z 2014 r. Nr 173, str. 1 z późn. zm).
Komentarze
Sortuj według: Najistotniejsze
Nie ma jeszcze komentarzy. Skomentuj jako pierwszy i rozpocznij dyskusję