Każdy trader opierający analizy na Harmonic Tradingu spotkał się z sytuacją, w której to wyznaczony układ nie zadziałał. Mimo geometrycznych zależności i symetrii odcinków projekcja cenowa nie tylko została zanegowana, ale nawet nie stanowiła choćby minimalnej zapory popytowej/podażowej. Wtedy też pojawia się pytanie: ,,Co wpływa na skuteczność danych formacji?”. Czemu niektóre układy z bardzo dużą precyzją pokazują istotne punkty zwrotne, zaś inne nawet nie przyczyniają się do małego wyhamowania dominującej tendencji? Odpowiedź na to pytanie związana jest z zasadą ekwifinalności układów harmonicznych, niemniej jednak, by zrozumieć sedno tego zagadnienia trzeba przyjrzeć się podstawowym założeniom Harmonic Tradingu stworzonym przez Scott'a Carney'a.
Trading harmoniczny oparty jest na geometrycznych prawidłowościach łączących w sobie elementy teorii fal Elliotta i współczynników Fibonacciego. Cechuje się niezwykłą precyzją, ponieważ z bardzo dużą dokładnością pokazuje newralgiczne poziomy cenowe, w których to dochodzi do wyczerpania się impetu macierzystego trendu. Harmonic Trading sprawdza się zarówno na tradycyjnych instrumentach finansowych jak na i nowoczesnych walorach, takich jak kryptowaluty. Gdy połączymy go z narzędziami znanymi z klasycznej analizy technicznej, a więc kanałami trendowymi, czy liniami Pitchforka jego skuteczność wzrasta nawet do 80%.
Większość sekwencji zbudowana jest z 5 fal pomiędzy, którymi zachodzą zależności dające się opisać za pomocą mierzeń Fibonacciego. Czynnikiem wzmacniającym układy jest symetria odcinków AB=CD, a więc geometryczna równość korekt. Niemniej jedn