W lipcu br. wskaźnik PMI dla polskiego przemysłu spadł do 42,1 pkt i trzeci miesiąc z rzędu był poniżej 50 pkt., granicy oddzielającej ekspansję od recesji. Polski przemysł pogrąża się zatem w recesji, a tempo pogorszenia koniunktury w ostatnich miesiącach jest wyraźnie szybsze niż w czasie globalnego kryzysu finansowego po upadku banku Lehman Brothers. Techniczna recesja w Polsce staje się coraz bardziej realnym scenariuszem.
Wycena krajowych obligacji skarbowych pozostaje wysoce zmienna. Dochodowość 10-latki, która jeszcze w połowie czerwca przekraczała 8% obecnie obniżyła się w okolice 5,5%. Tak dużą dynamikę zmian uznajemy za nieadekwatną. O ile zgadzamy się z faktem, iż bieżące nastroje rynkowe wspierają spadki dochodowości obligacji, to skalę spadku rentowności polskich 10-latek uważamy za przesadną. Z tego powodu oczekujemy korekty technicznej i zbliżenia się dochodowości do poziomu 6%.
Tym bardziej, iż wycena Bunda – po zniżce zainicjowanej lipcowym posiedzeniem Europejskiego Banku Centralnego również może poszukiwać krótkoterminowego punktu równowagi. Co więcej długi koniec krzywej tradycyjnie jest mniej wrażliwy niż 2-latka na zmiany oczekiwań co do stóp procentowych. O ile zatem uważamy, że niedawne krajowe dane wskazujące na pogarszanie się koniunktury gospodarczej w Polsce były wystarczającym argumentem tłumaczącym spadki dochodowości skarbowych papierów wartościowych, to w przypadku 10-latki były one za mocne i wymagać mogą niewielkiego odreagowania.
