Zdjęcia pracujących w trybie zdalnym, publikowane m.in. w mediach społecznościowych, ujawniają cyberprzestępcom więcej niż się wydaje. Fotografie rodziny, fragmenty dokumentów, przesyłka od kuriera czy szalik ulubionej drużyny piłkarskiej w kadrze mogą ułatwić cyberatak i prowadzić do „wyczyszczenia” konta bankowego, kradzieży poufnych danych, a nawet sparaliżowania działalności firmy. W jaki sposób cyberprzestępcy mogą skorzystać z informacji na zdjęciach z domowego biura?
Cyberprzestępcy coraz częściej personalizują ataki – zamiast wysyłać złośliwe wiadomości losowo do milionów użytkowników, dopasowują je do konkretnej ofiary, aby wzmocnić wiarygodność (tzw. spear-phishing). Działają jak wywiad: zbierają wszelkie ślady obecności użytkownika w sieci, na forach internetowych czy w mediach społecznościowych, a także hasła pochodzące z wycieków danych dużych firm, np. ubezpieczeniowych czy sklepów internetowych. Tymczasem w dobie pandemii i pracy zdalnej zdobycie prywatnych i firmowych danych pracowników jest jeszcze łatwiejsze.
W tle zdjęć domowego biura czy wideokonferencji często pojawiają się członkowie rodziny, zwierzęta, przedmioty wskazujące na zainteresowania. Niektóre dekoracje podpowiadają datę urodzenia czy imię pupila, a etykiety na „zagubionej” w kadrze paczce mogą zdradzić adres i personalia domowników. Każda z tych informacji jest cenna dla przestępców: Polacy często tworzą hasła nawiązujące do ulubionej drużyny, artystów muzycznych, imion i dat urodzenia dzieci czy zwierząt domowych[1]. Nie zmieniają ich też wystarczająco często w serwisach bankowych (powinno się robić to minim
