Po pierwszej połowie 2021 roku, która zakończyła się dynamiczną zwyżką eurodolara, trzeci kwartał br. przyniósł uspokojenie kursu EUR/USD i przejście notowań w trend boczny (fluktuacja wokół poziomu 1,19).
Pozytywne niespodzianki w danych makroekonomicznych były źródłem poprawy nastrojów a tym samym głównym argumentem za wzrostem eurodolara stopniowo wyczerpywały się. Apetytu na ryzyko nie poprawiał także – jak poprzednich miesiącach – brak kolejnych pakietów fiskalnych w USA.
Co więcej rynek zdyskontował najbardziej prawdopodobne scenariusze polityki pieniężnej w USA (rozpoczęcie taperingu w listopadzie i – jak sugeruje wykres dot-plot Fed - pierwszą podwyżkę stóp procentowych na przełomie 2022/2023), strefie euro i rozwoju kolejnych fal pandemii, co dodatkowo ograniczało zmienność EUR/USD.
to zakładamy, iż jesienna fala zachorowań nie będzie prowadziła do znanych z poprzednich miesięcy dotkliwych restrykcji – w szczególności w Unii Europejskiej (lepiej „wyszczepionej” przeciwko COVID-19 w porównaniu do USA).
Światowa koniunktura powinna pozostawać dobra, choć już bez tak spektakularnego tempa poprawy jakie miało miejsce przed rokiem. Niezmiennie uważamy, iż najistotniejszym argumentem za zwyżką eurodolara w średnim terminie pozostanie wzrost apetytu na ryzyko, który historycznie oznaczał mocniejsze euro względem dolara.
Droga do podwyżek stóp procentowych w USA i EMU jest b
