Reklama
WIG82 745,58+1,45%
WIG202 436,05+1,72%
EUR / PLN4,31+0,05%
USD / PLN4,00+0,17%
CHF / PLN4,43+0,06%
GBP / PLN5,05+0,13%
EUR / USD1,08-0,11%
DAX18 492,49+0,08%
FT-SE7 952,60+0,26%
CAC 408 205,81+0,01%
DJI39 807,37+0,12%
S&P 5005 254,35+0,11%
ROPA BRENT87,07+1,60%
ROPA WTI82,70+1,20%
ZŁOTO2 234,24+0,06%
SREBRO25,03+1,87%

Masz ciekawy temat? Napisz do nas

twitter
youtube
facebook
instagram
linkedin
Reklama
Reklama

Bank Rozrachunków Międzynarodowych

Transparencja to jeden z najważniejszych atrybutów każdej instytucji zaufania publicznego. Oznacza ona, że każda osoba, na którą dana instytucja ma wpływ, ma pełny dostęp do informacji odnośnie jej poczynań. Przykładem może być np. Sejm, gdzie korzystając z odpowiednich źródeł możemy poznać budżet państwa, plany wydatków czy też jak głosował w danej ustawie wybrany przez nas poseł. Jednym z motywów wprowadzania takiej typu przejrzystości jest unikanie faworyzowania interesów danej jednostki lub grupy z racji tego, że podejmowane przez daną stronę decyzje są kontrolowane przez interesariuszy.

 

Z tego powodu cecha ta jest niezwykle ważna również w bankowości, która odgrywa z dnia na dzień coraz większą rolę w życiu już ponad 7 miliardów ludzi na naszej planecie. Jak się jednak okazuje, pewna niezwykle istotna sfera działań dla międzynarodowego systemu finansowego ma miejsce za zamkniętymi drzwiami w jednej z trzech siedzib organizacji znanej jako Bank Rozrachunków Międzynarodowych.

Bank Rozrachunków Międzynarodowych (ang. Bank for International Settlements) został utworzony 17 maja 1930 roku na konferencji w Hadze jako efekt realizacji Planu Younga. Tym samym jest obecnie najstarszym bankiem międzynarodowym. Został założony w celu ułatwienia przekazów pieniężnych związanych z reparacjami płaconymi przez Niemcy nałożonymi na ten kraj wskutek Traktatu Wersalskiego. Jedną z ciekawostek będącą często wspominaną przez krytyków tej instytucji jest fakt, że została ona założona przez gubernatora Banku Anglii – Montagu Normana oraz Niemca Hjalmara Schachta, który kilka lat później został mianowany na stanowisko ministra finansów III Rzeszy.

Reklama

 

Oficjalnie misją BIS jest służenie bankom centralnym w ich dążeniach do monetarnej i finansowej stabilizacji, wzmacnianie współpracy międzynarodowej w powyższych dziedzinach oraz bycie bankiem banków centralnych. Powyższe cele ta organizacja realizuje poprzez:

  • prowadzenie dyskusji i rozwijanie współpracy między bankami centralnymi,
  • prowadzenie badań i analizy polityk względem ich jakości dla stabilizacji finansowej,
  • bycie kluczowym kontrahentem dla banków centralnych w ich transakcjach,
  • bycie agentem lub powiernikiem w międzynarodowych operacjach finansowych.

 

Członkami Banku Rozliczeń Międzynarodowych jest 60 krajów, które łącznie generują 95% światowego PKB, co jednoznacznie świadczy o znaczeniu tej instytucji. BIS zatrudnia ponadto 656 pracowników z 57 państw. Wprawdzie siedziba organizacji znajduje się w Bazylei, jednakże posiada ona również dwa dodatkowe biura w Hong Kongu oraz Meksyku.

Aktualna struktura Banku jest przedstawiona TUTAJ. Na czele znajduje się Rada Dyrektorów, której prezesem jest zarządzający francuskim bankiem centralnym Christian Noyer. Świadczy to o bardzo dużej sile wpływów Francji, z której wywodzi się również Christine Lagarde - Dyrektor Zarzadzający Międzynarodowego Funduszu Walutowego. Równie ważną jednostką w tej organizacji jest Hiszpan Jaime Caruana pełniący funkcję Menedżera Generalnego (ang. General Manager). Rada Dyrektorów może liczyć maksymalnie 21 członków, z czego sześciu z nich (z Belgii, Francji, Niemiec, Włoch, Wielkiej Brytanii i USA) są tzw. dyrektorami ex officio (łac. z urzędu). Ponadto w ramach tej instytucji funkcjonują takie komitety jak: Bazylejski Komitet ds. Nadzoru Bankowego (opracowuje on standardy zarządzania ryzykiem określające m.in. minimalną wielkość rezerw, które muszą zgromadzić banki znane jako Basel I, II, III); czy też Komitet Irvinga Fishera ds. Statystyki Banków Centralnych.

Reklama

 

Najważniejsze publikacje BIS to Raport Roczny (ang. BIS Annual Report) oraz Kwartalny Przegląd Rozwoju Międzynarodowego Rynku Finansowego (ang. BIS Quarterly Review). Obydwie publikacje dostępne są na stronie internetowej instytucji.  

Nie mniej jednak największą ciekawość inwestorów od zawsze budziły regularne spotkanie gubernatorów (ang. All Governors’ Meeting), a więc szefów banków centralnych wszystkich 60 krajów członkowskich. Odbywają się one raz na 2 miesiące i nie są one nigdzie transmitowane. Ponadto nie jest publikowane o czym rozmawia się na tych spotkaniach, co sprawia, że trudno uznać BIS za instytucję transparentną. Brak transparentności sprzyja korupcji, którą z drugiej strony trudno będzie wykazać ze względu na specjalny status BIS, który jest traktowany prawnie jak ambasada. Oznacza to, że nikt nieuprawniony nie ma do niego prawa wstępu, bagaże jego władz nie mogą być poddane przeszukiwaniu, a jego korespondencja jest traktowana jak poczta dyplomatyczna. Drugi rodzaj wydarzenia, które odbywa się co dwa miesiące w Bazylei to Globalne Spotkanie Ekonomiczne (ang. Global Economy Meeting). Jest ono prowadzone przez zarządzającego bankiem centralnym Meksyku – Agustina Carstensa i obejmuje przedstawicieli 30 banków centralnych z krajów, które generują łącznie ok. 80% globalnego PKB. Wśród tych krajów znalazła się także Polska, w przeciwieństwie np. do Austrii, Danii, Luksemburga oraz 16 innych przedstawicieli banków centralnych, które uczestniczą w tych spotkaniach jako obserwatorzy.

 

Bank Rozliczeń Międzynarodowych oraz to, co się dzieje za drzwiami gmachu znajdującego się nieopodal głównego dworca kolejowego w Bazylei, było, jest i najprawdopodobniej pozostanie zagadką dla inwestorów. Z drugiej strony warto jednak śledzić poczynania tej potężnej instytucji kontrolującej spore światowe rezerwy walutowe, ponieważ eksperci nie mają wątpliwości, że te pozornie nieistotne spotkania bankierów centralnych w rzeczywistości mocno wpływają na kształtowanie się sytuacji na międzynarodowych rynkach finansowych.

Czytaj więcej