Reklama
WIG79 997,20-0,25%
WIG202 350,87+0,00%
EUR / PLN4,32-0,01%
USD / PLN3,98+0,03%
CHF / PLN4,48-0,08%
GBP / PLN5,06-0,05%
EUR / USD1,09-0,04%
DAX17 932,68-0,02%
FT-SE7 722,60-0,06%
CAC 408 148,14-0,20%
DJI38 790,43+0,20%
S&P 5005 149,42+0,63%
ROPA BRENT86,71-0,23%
ROPA WTI82,56-0,30%
ZŁOTO2 159,31-0,10%
SREBRO25,10+0,28%

Masz ciekawy temat? Napisz do nas

twitter
youtube
facebook
instagram
linkedin
Reklama
Reklama

50 euro

Euro jest zdecydowanie jedną z najważniejszych walut świata. Jest wymieniana jednym tchem z takimi walutami jak: dolar amerykański, funt brytyjski czy frank szwajcarski. „Stoi” nieoficjalnie na swoistego rodzaju piedestale na rynkach walutowych. Historia jej powstania jest jednak zgoła inna, aniżeli dolara amerykańskiego. Krótka, bardziej nowoczesna, nie mniej jednak bardzo ciekawa! Od silnie upolitycznionego projektu, przez problemy ekonomiczne, aż po walutę narodową większości europejskich państw. Z tego artykułu dowiesz się, jakie sekrety kryje za sobą „europejska” waluta. Zapraszam na drugą lekcję z przedmiotu pt. „Historia walut światowych".

Z artykułu dowiesz się:

  • o historii waluty euro,
  • o fakatch i ciekawostkach odnoszących sie do EUR,
  • o tym, jaka przyszłość czeka wspólną walutę.

Początki euro

„Narodziny” waluty euro datuje się na 1 stycznia 1999 r. W powszechnym obiegu znajduję się od roku 2002. Dzień ten uznawany jest za zwieńczenie powojennej integracji europejskiej. Zalążki euro miały jednak miejsce już w latach 60 XX wieku. Widzimy, więc że jest to stosunkowo młody pieniądz. Wróćmy jednak do „zamierzchłych” powojennych czasów.

Europejska Wspólnota Węgla i Stali

Wiek XX niewątpliwie przejdzie do historii świata. Historii niechlubnej, haniebnej, nieprawej. Dwie wyniszczające wojny światowe doprowadziły do zapaści państw europejskich. Był to upadek nie tylko ekonomiczny, ale przede wszystkim moralny. Przywódcy narodowi stanęli przed nie lada wyzwaniem. Ich celem była odbudowa gospodarek przy jednoczesnym kreowaniu trwałej integracji. Podwaliny tej współpracy zapoczątkował dekret francuskiego ministra spraw zagranicznych Roberta Schumana, w którym zaproponował wspólną koordynację węgla i stali. W ten sposób, w roku 1951 doszło do podpisania traktatu paryskiego przez sześć państw: Belgię, Francję, Holandię, Luksemburg, RFN oraz Włochy. Dokument ten doprowadził do powstania ponadnarodowej organizacji o nazwie Europejska Wspólnota Węgla i Stali (EWWiS). Jej głównym zadaniem było wspieranie gospodarczego rozwoju oraz stopniowe polepszanie  standardów życiowych poprzez tworzenie wspólnego rynku. Korzyści wynikające ze współpracy sprawiły, że zawiązywały się kolejne przedsięwzięcia. W roku 1958 w życie weszły traktaty rzymskie, dzięki którym ustanowiona została Europejska Wspólnota Gospodarcza (EWG) oraz Europejska Wspólnota Energii Atomowej (EWEA lub Euratom).

Reklama

  Rysunek 1. Flaga EWWiS

Rysunek 1. Flaga EWWiS


Rysunek 1. Flaga EWWiS

Proces integracji zachodził w tak szybkim tempie, że już w latach 60 zaczęto postulować o wprowadzeniu unii walutowej oraz utworzeniu wspólnej waluty.

Luksemburski premier – pomysłodawcą waluty euro

W roku 1970 Pierre Werner zaprezentował plan, który w swoich założeniach posiadał wprowadzenie wspólnej waluty dla krajów EWG. Niefortunnie w tym samym czasie (rok 1971) upadł system z Bretton Woods, co doprowadziło do przełożenia na czas bliżej nieokreślony planów luksemburskiego polityka (o systemie z Bretton Woods i historii dolara amerykańskiego przeczytasz tutaj). 

Rysunek 2. Pierre Werner

Rysunek 2. Pierre Werner


Rysunek 2. Pierre Werner

W owym okresie ważniejsze było utrzymywanie kursów już istniejących walut, aniżeli tworzenie nowej koncepcji środka płatniczego. 

European Currency Unit (ECU) starszym „bratem” euro

Reklama

 Kolejnym etapem powstawania euro było utworzenie Europejskiego Systemu Walutowego (ESW).

Czym jest wąż walutowy?

Ważnym zagadnieniem związanym z danym okresem jest pojęcie tzw. węża walutowego. Był to wyznaczony maksymalny zakres wahań kursów narodowych walut. Potrzeba matką wynalazków? W tym przypadku tak. Aby utrzymywać pożądany kurs, w 1978 roku kraje europejskie (Niemcy, Francja, Włochy, Belgia, Holandia, Luksemburg, Dania, Irlandia) utworzyły ESW. Został on utworzony w celu zawężenia pasma wahań kursów walut, czyli de facto zastąpił istniejącego „węża walutowego”. System ten inaugurował stałe kursy walut dla państw należących do EWG. Na bazie założeń ESW powstał ECU, czyli European Currency Unit.

Rysunek 3. Token ECU

Rysunek 3. Token ECU

Rysunek 3. Token ECU

Była to jednostka rozliczeniowa używana w latach 1979-1998. Nie funkcjonowała ona jednak w obiegu. „Pieniądz” ten uznawany jest za przodownika euro, ponieważ był pierwszą wspólną walutą.

Traktat z Maastricht – wspólna waluta łączy Europę!

Reklama

Krokiem milowym w działaniach związanych z powstawaniem wspólnej waluty było podpisanie w 1992 roku traktatu z Maastricht. Warto jednak powrócić pamięcią do sytuacji, które działy się parę lat wcześniej. W roku 1989 Jacques Delors przedstawił światu raport sporządzony przez jego zespół. Raport ten dotyczył trójstopniowego planu pogłębienia integracji państw należących do wspólnoty europejskiej. Pierwszym etapem była ścisła współpraca banków centralnych, która zaczęła się od 1990 roku. Po upływie dwóch lat doszło do wspomnianego ratyfikowania traktatu z Maastricht, zwanego traktatem o Unii Europejskiej.

Rysunek 4. Kryteria traktatu z Maastricht

Rysunek 4. Kryteria traktatu z Maastricht

Rysunek 4. Kryteria traktatu z Maastricht

W tym bardzo ważnym dokumencie znalazła się również informacja o wspólnej walucie. Wówczas nie została określona nazwa, jaką nosić będzie nowy twór. W trakcie etapu drugiego doszło do utworzenia Europejskiego Instytutu Walutowego, który stworzył podwaliny Europejskiego Banku Centralnego. Podczas jednego ze szczytów europejskich w Madrycie została poznana nazwa nowej waluty. Tak, więc od roku 1995 waluta, która ma jednoczyć Europę nosi dość oczywistą nazwę: euro.

Europejski Bank Centralny (EBC)

By „wspólna waluta” mogła wejść na salony światowej finansjery potrzebna była instytucja, która zajmie się przygotowaniem i przeprowadzeniem wszystkich procedur związanych z jej zainicjowaniem.

Reklama

Rysunek 5. Logo EBC

Rysunek 5. Logo EBC

Rysunek 5. Logo EBC

Dlatego w roku 1998 powstał Europejski Bank Centralny. Do jego zadań należy ochrona siły nabywczej waluty poprzez utrzymywanie cen w strefie euro na stabilnych poziomach. Stanowisko prezesa EBC od listopada 2019 roku piastowane jest przez polityka francuskiego Christine Laragde.

Euro oficjalnie środkiem płatniczym

Euro zostało prawnym środkiem płatniczym w dniu 1 stycznia 1999 roku. W początkowych stadiach rozwoju funkcjonowało jednak w formie bezgotówkowej (etap trzeci planu Delorsa). W obiegu używano nadal walut krajowych. Euro stosowano w płatnościach elektronicznych oraz do celów rachunkowości. Sytuacja zmieniła się paręnaście miesięcy później. Dnia 1 stycznia 2002 roku doszło do największej w historii wymiany gotówki. W tym dniu euro zostało oficjalną walutą we wszystkich dwunastu krajach wspólnoty. Kraje te wstąpiły do unii walutowej. W tym czasie ustanowiony został system automatycznych przeliczeń walut narodowych na euro, czyli TARGET. Przelicznik wyglądał w następujący sposób:

  • 0,787564 funta irlandzkiego (IEP, 1 stycznia 2002 roku),
  • 1,95583 marki niemieckiej (DEM, 1 stycznia 2002 roku),
  • 2,20371 guldena holenderskiego (NLG, 1 stycznia 2002 roku),
  • 5,94573 marki fińskiej (FIM, 1 stycznia 2002 roku),
  • 6,55957 franków francuskich (FRF, 1 stycznia 2002 roku),
  • 6,55957 franków monakijskich (MCF, 1 stycznia 2002 roku),
  • 13,7603 szylinga austriackiego (ATS, 1 stycznia 2002 roku),
  • 40,3399 franków belgijskich (BEF, 1 stycznia 2002 roku),
  • 40,3399 franków luksemburskich (LUF, 1 stycznia 2002 roku),
  • 166,386 pesety hiszpańskiej (ESP, 1 stycznia 2002 roku),
  • 200,482 escudo portugalskiego (PTE, 1 stycznia 2002 roku),
  • 340,75 drachmy greckiej (GRD, 1 stycznia 2002 roku),
  • 1936,27 lira sanmaryńskiego (SML, 1 stycznia 2002 roku),
  • 1936,27 lira watykańskiego (VAL, 1 stycznia 2002 roku),
  • 1936,27 lira włoskiego (ITL, 1 stycznia 2002 roku),
  • 239,64 tolarów słoweńskich (SIT, 1 stycznia 2007 roku),
  • 0,4293 liry maltańskiej (MTL, 1 stycznia 2008 roku),
  • 0,585274 funta cypryjskiego (CYP, 1 stycznia 2008 roku),
  • 30,126 koron słowackich (SKK, 1 stycznia 2009 roku),
  • 15,6466 koron estońskich (EEK, 1 stycznia 2011 roku),
  • 0,702804 łata łotewskiego (LVL, 1 stycznia 2014 roku),
  • 3,45280 lita litewskiego (LTL, 1 stycznia 2015 roku).

Państwa związane z euro

Unia Europejska na chwilę obecną liczy 28 państw. Spośród nich, aż (a może tylko?) 19 przyjęło „wspólną walutę”. Należą do nich: Austria, Belgia, Finlandia, Francja, Grecja, Hiszpania, Holandia, Irlandia, Luksemburg, Niemcy, Portugalia, Włochy, Słowenia, Cypr, Malta, Słowacja, Estonia, Łotwa oraz Litwa. W Europie znajdziemy także 6 państw, które mimo, iż nie należą do UE, są „posiadaczami” euro. Są to: Monako, San Marino, Watykan, Andora, Czarnogóra i Kosowo.

Reklama

Rysunek 6. Państwa strefy euro

Rysunek 6. Państwa strefy euro

Rysunek 6. Państwa strefy euro

Tutaj warto napomnieć o państwach, które są zobligowane do przyjęcia euro. Do krajów, które w przyszłości będą musiały zastąpić krajową walutę „europejską”, należą: Polska, Bułgaria, Chorwacja, Czechy, Rumunia, Szwecja i Węgry. Jednym krajem, który nie musi przyjmować euro jest Dania, która uzyskała klauzulę „opt-out”. Może w ten sposób nie przyjmować euro, jednocześnie będąc członkiem Unii Europejskiej. Taki sam przywilej otrzymała Wielka Brytania, jednak jak wiadomo, nie należy już ona do krajów wspólnoty.

Warunki przystąpienia do euro – kryteria konwergencji

Aby ocenić czy państwo jest gotowe do przyjęcia euro, stosuje się tzw. kryteria konwergencji. Miarą są postępy osiągnięte w takich zakresach jak:

  • sytuacja cenowa (Stopa inflacji może najwyżej o 1,5 punktu procentowego przekraczać inflację trzech najstabilniejszych pod tym względem państw członkowskich.),
  • wynik budżetowy i dług publiczny (Państwa nie mogą być objęte procedurą nadmiernego deficytu, który nie może przekraczać równowartości 3% PKB. Z kolei dług publiczny nie może być na wyższym poziomie niż 60% PKB),
  • kurs walutowy (Państwo musi od co najmniej 2 lat uczestniczyć w mechanizmie kursowym ERM II.),
  • długoterminowe stopy procentowe (Długoterminowe stopy procentowe mogą najwyżej o 2 punkty procentowe przekraczać stopy trzech najstabilniejszych pod względem cen państw członkowskich.).

Problemy w strefie Euro

Wejście w życie wspólnej waluty było naturalnie rzeczą bez precedensu, momentem historycznym. Jednakże nie wszystko, co działo się w strefie euro można uznać za odpowiednie. Na każdym perfekcyjnym obrazie prędzej czy później pojawi się jakaś skaza. I tak właśnie zadziało się w tym przypadku. Strefa euro, mimo iż jest stosunkowo młodym tworem, monolitem nie jest. Można wysnuć tezę, że już na początkowych etapach wprowadzania euro popełniono błędy. Jednym z nich było poświęcenie mechanizmów gospodarczego rozwoju dla inauguracji oraz utrzymania stabilności nowej waluty. Swoboda przepływu kapitału między państwami należącymi do strefy nie została powiązana z mechanizmami, które korygują deficyt bilansów płatniczych. To właśnie kurs walutowy uruchamia niejako owe mechanizmy. Brak narodowej waluty wyklucza tego typu ingerencję. Strefa euro przez wielu uważana jest za projekt bardziej polityczny niż ekonomiczny. Jest w tym sporo racji. Jednym z nadrzędnych celów tego tworu było zwieńczenie integracji europejskiej. Bez dwóch zdań został on wykonany.

Reklama

Najpoważniejsze perturbacje w strefie euro rozpoczęły się wraz z końcowymi fazami kryzysu finansowego z roku 2007/2009. Przed kryzysem rządy stymulowały nietrafione inwestycje poprzez zwiększone wydatki socjalne. Jako, iż euro w swych podwalinach posiadało pewnego rodzaju gwarancje pomocy finansowej, słabsze gospodarki oczekiwały, że w razie problemów finansowych, gospodarczych zostaną wsparte przez te silniejsze. Oprocentowanie długu, jakie zobowiązane były do zapłaty rządy Portugalii, Hiszpanii, Włoch czy Grecji znacznie obniżyły się, gdy owe kraje przyjęły walutę euro. Państwa te znalazły się na najlepszej drodze do nieograniczonego powiększania deficytu budżetowego.

Chociaż strefa euro boryka się z problemami, nadal utożsamiania jest z czymś więcej aniżeli projektem ekonomicznym. Pytanie jednak wysnuwa się samo, czy zwieńczenie integracji europejskiej jest wystarczającym bodźcem popychającym nowe państwa do przyjmowania euro jako waluty narodowej?

Euro w Polsce? Plusy dodatnie/plusy ujemne

Zgodnie z dekretami Polska jest zobowiązana do przyjęcia euro. Pytanie nasuwa się jedno, czy taki zabieg się nam opłaci? Zdania ekonomistów są podzielone. Jedni są euro entuzjastami, inni zaś z dużą dawką sceptycyzmu wypowiadają się na ów temat. Do niewątpliwych plusów zaliczyć można wyeliminowanie ryzyka kursowego. Około 70 proc. rodzimej wymiany handlowej jest lokowane właśnie w krajach strefy euro. Kolejne aspekty poruszane przez zwolenników wspólnej waluty to większa efektywność rynków finansowych czy samo poczucie prestiżu. Z kolei eurosceptycy ukierunkowują swoje rozważania w czysto ekonomicznych sferach. Brak niezależności NBP, duże koszty dostosowywania czy utrata części dochodów związana z transakcjami walutowymi (o NBP i historii polskiego złotego przeczytasz tutaj). Jest to oczywiście bardzo rozległy temat, który potrzebuje dużo głębszej analizy. Tak ważne zagadnienie winno być szeroko zbadane. Powinno zostać również ocenione, nie tylko przez ekonomistów, ale i przez całe społeczeństwo. Referendum? Kto wie?

Ciekawostki na temat euro

Jak wyglądają banknoty i monety?

Banknoty euro emitowane są przez EBC. Wszystkie mają identyczny wygląd. Istnieją dwie serie. Pierwsza seria to siedem nominałów: 5, 10, 20, 50, 100, 200 i 500 euro. W tej edycji przedstawiały one motywy architektoniczne z różnych epok. Na awersie widzimy bramy lub okna, a na rewersie mosty. Co ciekawe, wszystkie obiekty są fikcyjne. Najprawdopodobniej chciano nie doprowadzić do zazdrości między państwami.

Do drugiej należy sześć nominałów, bez nominału 500 euro. Seria ta nazywa się „Europa”. Seria „Europa” stopniowo zastępowała pierwszą, wprowadzoną w roku 2002. Przyczyną zainicjowania nowych banknotów była modernizacja zabezpieczeń. „Zawsze o krok przed fałszerzami”, ta maksyma przyświeca twórcom banknotów. Wszystkie dotychczasowo wprowadzone banknoty są prawnym środkiem płatniczym w strefie euro.

Reklama

Banknotem używanym najczęściej jest pięćdziesiąt euro. Równoznaczne jest to z tym, iż właśnie tego nominału jest najwięcej w obiegu (około 46% wszystkich banknotów).

Banknoty z serii „Europa”, podobnie jak te z serii pierwszej przedstawiają style architektoniczne kultury europejskiej.

-5€- styl klasyczny

Banknot o nominale 5 euro

Banknot o nominale 5 euro

Rysunek 7. Banknot o nominale 5 euro

Reklama

Banknot o nominale 5 euro

Banknot o nominale 5 euro

Rysunek 8. Banknot o nominale 5 euro

-10€- styl romański

Banknot o nominale 10 euro

Banknot o nominale 10 euro

Rysunek 9. Banknot o nominale 10 euro

Reklama

Banknot o nominale 10 euro

Banknot o nominale 10 euro

Rysunek 10. Banknot o nominale 10 euro

 

-20 € - styl gotycki

Banknot o nominale 20 euro

Banknot o nominale 20 euro

Reklama

Rysunek 11. Banknot o nominale 20 euro

Banknot o nominale 20 euro

Banknot o nominale 20 euro

Rysunek 12. Banknot o nominale 20 euro

-50 € - styl renesansowy

Banknot o nominale 50 euro

Banknot o nominale 50 euro

Reklama

Rysunek 13. Banknot o nominale 50 euro

Banknot o nominale 50 euro

Banknot o nominale 50 euro

Rysunek 14. Banknot o nominale 50 euro

-100 € - styl barokowy i rokoko

Banknot o nominale 100 euro

Banknot o nominale 100 euro

Reklama

Banknot o nominale 100 euro

Banknot o nominale 100 euro

Banknot o nominale 100 euro

Banknot o nominale 100 euro

 

-200 € - styl architektury inżynieryjnej XIX w.

Reklama

Banknot o nominale 200 euro

Banknot o nominale 200 euro

Rysunek 15. Banknot o nominale 200 euro

Banknot o nominale 200 euro

Banknot o nominale 200 euro

Rysunek 16. Banknot o nominale 200 euro

-500 € styl architektoniczny: nowoczesna architektura XX wieku

Reklama

Banknot o nominale 500 euro

Banknot o nominale 500 euro

Rysunek 17. Banknot o nominale 500 euro

Banknot o nominale 500 euro

Banknot o nominale 500 euro

Rysunek 18. Banknot o nominale 500 euro

Wszystkie banknoty euro

Wszystkie banknoty euro

Reklama

Rysunek 19. Zestawienie wszystkich banknotów euro

 

Seria monet euro obejmuje osiem nominałów: 1, 2, 5, 10, 20 i 50 centów oraz 1 i 2 euro. Monety euro są projektowane na bazie wspólnych założeń. Jednak poszczególne kraje posiadają pewną autonomie jeśli chodzi o design. Rewersy wszystkich monet są takie same. Umiejscowiona jest na nich mapa Europy. Zaś na awersach znajdują się narodowe symbole. Rewersy zaprojektował Luc Luycx z Królewskiej Mennicy Belgijskiej. Wszystkie monety można używać w całej strefie euro.

 

Awersy monet euro

Awersy monet euro

Reklama

Rysunek 20. Awersy monet euro

Ile banknotów wydrukowano przed rokiem 2002?

Do końca 2001 roku wydrukowano 14,9 mld banknotów euro. Taką ilością banknotów można by wyłożyć 15000 pełnowymiarowych boisk piłkarskich. Stworzono również 52 mld monet. Zużyto do tego, nie bagatela 25000 ton metalu. Czy przy tak dużej skali wystąpiły jakieś problemy? Tak całe przedsięwzięcie skomentował szef EBC (piastujący owo stanowisko w latach 2011-2019): „Mimo ogromnej skali przedsięwzięcia, to przebiegło bardzo sprawnie. Miliardy nowych banknotów i monet weszły do obiegu”.

Jak powstał symbol euro?

Projekt znaku zaprezentowany światu został przez Komisję Europejską 12 grudnia 1996 roku. Wyłoniony go na drodze konkursu. Autorstwo przypisywane jest Belgowi Allanowi Billletowi. Symbol nawiązuje do greckiej litery epsilon (ε) oraz do pierwszej litery słowa „Europa”. Znajdują się również na nim dwie poprzeczne belki przecinające ową literę przez środek. Symbolika nie jest przypadkowa. Użycie greckiej litery nawiązuję do korzeni, z jakich wyrastała europejska kultura, ponieważ starożytna Grecja utożsamiana jest jako kolebka cywilizacji starego kontynentu. Wspomniane dwie poziome linie to analogia do dwóch walut – dolara amerykańskiego i jena japońskiego ($ i ¥). Nawiązanie to sugeruję, iż euro jest równie liczącą się walutą co te dwie pozostałe.

 

Projekt logo waluty euro./ Źrodło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Euro#/media/Plik:EuroConstLargepl.jpg

Projekt logo waluty euro./ Źrodło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Euro#/media/Plik:EuroConstLargepl.jpg

Reklama

Rysunek 21. Projekt logo waluty euro

Euro tylko w Europie?

Waluta euro jest powszechnie akceptowalna nie tylko w krajach strefy euro, ale także w wielu innych. Zaufanie do waluty, czy duża ilość turystów, to te czynniki, które sprawiają, iż kraje pozwalają na płatności we wspólnej walucie. Ciekawostką jest fakt, że w koloniach zamorskich Francji (Gujanie Francuskiej czy archipelagu St-Pierre-et-Miquelon) oficjalnym środkiem płatniczym jest właśnie euro. Widzimy więc, że tysiące dzielących kilometrów nie są wcale przeszkodą do podejmowania ważnych decyzji.

„Najdroższa” fontanna świata

Wrzucanie monet do fontann jest bardzo popularnym i praktykowanym w wielu miejscach na świcie zjawiskiem. Jednak w Rzymie przybrało to formę niemal kultu. Codziennie w słynnej barokowej fontannie Trevi w Rzymie ląduję kilka tysięcy euro! Monety te każdego dnia są zbierane i przeznaczane na cele charytatywne. Oczywiście lepiej nie wyciągać samemu z wody owych pieniędzy. Taki proceder może nas naprawdę słono kosztować, ponieważ uznawany jest za przestępstwo.

Fontanna Trevi w Rzymie/Źródło: https://zalajkowane.pl/fontanny-di-trevi-wylowiono-14-miliona-euro/

Fontanna Trevi w Rzymie/Źródło: https://zalajkowane.pl/fontanny-di-trevi-wylowiono-14-miliona-euro/

Rysunek 22. Fontanna Trevi w Rzymie

Reklama

 

Najniższe i najwyższe kursy euro względem polskiego złotego w historii/Po ile euro dzisiaj?

Historyczne minima kształtowały się na poziomach 3,20 zł. Taka sytuacja związana była z kryzysem finansowym z lat 2007/2009. Dokładniejsza data to lipiec 2008, tuż przed upadkiem banku Lehmann Brothers. Z kolei ATH miało miejsce zaledwie 7 miesięcy później. Kurs euro względem polskiej złotówki wynosił wówczas około 4,94 zł. Nieopisana zmienność panująca na rynkach finansowych doprowadziła do tak ogromnych fluktuacji. W dniu dzisiejszym, tj. 13.08.2020, kurs EURPLN to mniej więcej 4,40 zł.

 

Wykres przedstawiający kurs EURPLN /Źródło: https://pl.tradingview.com/chart/tuekfLn9/

Wykres przedstawiający kurs EURPLN /Źródło: https://pl.tradingview.com/chart/tuekfLn9/

Rysunek 23. Wykres przedstawiający kurs EURPLN

Reklama

 

Euro na rynku forex

Euro jest drugą najpopularniejszą walutą na rynku forex. Bierze udział w nieco ponad 30% wszystkich transakcji. Co ciekawe, euro w żadnej parze nie stanowi waluty kwotowanej, zawsze uznawana jest za bazową. Wszystkie waluty są kwotowane wobec euro (np. EURUSD, EURGBP, EURCHF).

Tabela obrazująca rozkład dziennego obrotu walutami na świecie (dane za rok 2018).

Tabela obrazująca rozkład dziennego obrotu walutami na świecie (dane za rok 2018).

Tabela obrazująca rozkład dziennego obrotu walutami na świecie (dane za rok 2018)

Fałszerze euro – wymarzona waluta przestępców

Krajem, który przoduję w tej niechlubnej statystyce są Włochy. Według danych europejskich instytucji to właśnie z tego kraju pochodzi około 90% fałszywych euro. Włoscy przestępcy pokusili się również o nie lada wyczyn. Chcąc pokazać swoją „pozycję” na rynku, wpuścili do obiegu banknot o nominale 300 euro. Dość odważne posunięcie. Nie można odmówić finezji i wyrachowania! Chapeau bas!

Pierwsze polskie euro – banknot nominale 0

Reklama

W 2015 roku został po raz pierwszy wyemitowany banknot o nominale 0 euro. Euro Souvenir jest banknotem pamiątkowym wydawanym przez wiele państw europejskich. W wersji polskiej usytuowana jest warszawska starówka z Kolumną Zygmunta oraz Zamkiem Królewskim. Pieniądz ten posiada wszystkie zabezpieczenia typowe na dla zwykłych banknotów euro.

Euro

Euro

Rysunek 29. Euro o nominale 0

Monety okolicznościowe

Kraje mają prawo do emisji dwóch okolicznościowych monet w roku. Mogą być to tylko monety o nominale 2 euro. Motyw okolicznościowy znajduję się po stronie narodowej.  Najczęściej związany jest z upamiętnieniem ważnych dat historycznych. Pierwsza moneta okolicznościowa została wyemitowana przez Grecje i nawiązywała do igrzysk olimpijskich w Atenach z roku 2004. Monety okolicznościowe są prawnym środkiem płatniczym w całej strefie euro, co oznacza, że można się nimi posługiwać – i trzeba je akceptować – na równi ze zwykłymi monetami obiegowymi.

moneta okolicznościowa

moneta okolicznościowa

Reklama

Rysunek 30. Moneta okolicznościowa

 

Dobre złego początki? Przyszłość euro

Waluta euro mocno ugruntowała sobie swoją pozycję na rynkach finansowych. Ten mocno polityczny twór mimo licznych niedociągnięć czy nietrafionych decyzji nadal jest projektem niepodważalnym. Aspirację waluty euro są ogromne. Jednak czy możliwe do osiągnięcia? Pozycja lidera wszelakich rankingów związanych z walutami, czyli dolara amerykańskiego jest bezsprzeczna, oczywista, niekwestionowana. A przecież euro od lat próbuje „wyprzedzić” USD. Zająć jego zaszczytne miejsce, dokonać pokoleniowej zmiany. Predyspozycji nie sposób jej odmówić. Euro stanowi około 27% światowych rezerw walutowych. Jest jednocześnie środkiem płatniczym o najwyższej gotówkowej wartości na świecie. Te aspekty sprawiają, iż euro bez ogródek może aspirować do miana światowego hegemona. Z drugiej strony fakt, iż w Europie kraje, które zobligowane są do przyjęcia wspólnej waluty, i z jakichś przyczyn nie chcą tego zrobić, narzuca wiele pytań. Pytań, na które przedstawiciele strefy euro powinni w łatwy, przystępny, racjonalny sposób odpowiedzieć. Tak, by kraje zabiegały się o możliwość przyjęcia euro! Aktualnie dla waluty euro priorytetem powinna być obrona swoich wewnętrznych struktur, reforma moralno-ekonomiczna. Tylko poprzez stabilizację na swym własnym „podwórku” euro będzie atrakcyjniejsze dla inwestorów.

Czytaj więcej