Rynek pracy jest w najlepszym wypadku zbieżnym wskaźnikiem cyklu koniunkturalnego. W USA historia pokazuje, że gospodarka nadal tworzy miejsca pracy w dobrym tempie tuż przed nadejściem recesji, a następnie traci je przez kolejne 12 miesięcy. Zgodnie z naszą prognozą recesji, Allianz Trade oczekuje, że od IV kw. 2023 roku zatrudnienie zacznie spadać, a stopa bezrobocia zbieżnie wzrośnie.
Jednakże, pomimo naszych oczekiwań dotyczących znacznej ujemnej luki produktowej na przełomie 2023 i 2024 r., przewidujemy jedynie niewielki wzrost stopy bezrobocia z 3,6% w I kw. 2023 r. do najwyższego poziomu 4,8% w I kw. 2024 r. W strefie euro rynek pracy okazał się odporny zarówno na pandemię, jak i kryzys energetyczny, a stopa bezrobocia utrzymała się przez trzeci miesiąc z rzędu na historycznie niskim poziomie 6,7% w styczniu 2023 r. Przedłużające się wyzwania dotykające region spowodują nieznaczne pogorszenie warunków zatrudnienia: Prognozujemy łagodny wzrost stopy bezrobocia z 6,7% w 2022 r. do 7,2% w 2023 r.[1]
Spowalniający globalny popyt i nadpodaż produkcji oznaczają, że nadal Allianz Trade oczekuje gwałtownego spowolnienia globalnego handlu w 2023 r. Prognozujemy, że globalny handel towarami i usługami wzrośnie zaledwie o +0,9% w 2023 r. w ujęciu ilościowym (po +3,7% w 2022 r.) i skurczy się o -0,3% w ujęciu wartościowym (po +9,6% w 2022 r.). Ożywienie jest prawdopodobne w 2024 r., gdzie oczekuje się +3,9% w ujęciu ilościowym i +4,7% w ujęciu wartościowym. Globalny popyt spowalnia w kontekście stagnacji lub recesji na rynkach rozwiniętych, pogarszającej się siły nabywczej konsumentów oraz wydłużającego się cyklu wymiany dóbr trwałych. Lepsze perspektywy dla chińskiej gospodarki nie są wystarczające, aby zrekompensować te presje, tworząc według naszych szacunków zaledwie 80 mld USD dodatkowych zysków z eksportu w tym roku (czyli mniej niż 0,3% globalnego handlu). Tymczasem trend spowalniania popytu pojawia się w kontekście zwiększonych mocy produkcyjnych i uzupełnionych zapasów w sektorze produkcyjnym. Ta sytuacja nadpodaży, która zaczęła się pojawiać w drugiej połowie ubiegłego roku i prawdopodobnie utrzyma się w 2023 r., pomaga odblokować sytuacje niedoboru obserwowane w latach 2021-2022 i spowodować deflację kosztów dóbr handlowych (które momentami osiągały rekordowe wartości). Ponowne otwarcie Chin zmniejsza również ryzyko nagłych zatrzymań w globalnych łańcuchach dostaw. W tym kontekście czasy dostaw normalizują się, a koszty wysyłki również zbliżają się do poziomu sprzed pandemii. Chociaż warunki cykliczne zmniejszyły zakłócenia w łańcuchach dostaw, w perspektywie średnioterminowej możemy nie pozbyć się całkowicie ryzyka niedoborów. Mimo że deglobalizacja i oddzielenie nie są częścią naszego centralnego scenariusza, ciągłe napięcia geopolityczne i protekcjonizm mogą potencjalnie wpłynąć na dostępność niektórych towarów handlowych (np. amerykański zakaz eksportu półprzewodników do Chin i chiński zakaz eksportu technologii wykorzystywanej do produkcji paneli słonecznych).
Wykres 1: Prawdopodobieństwo recesji (marzec 2022) (%)
[United States = Stany Zjednoczone; Germany = Niemcy; NBER Recession = Recesja wg NBER; Technical Recession = Recesja techniczna; Recession Probability = Prawdopodobieństwo recesji]
Źródła: Refinitiv Datastream, Allianz Research. Uwaga: na podstawie regresji logarytmicznej czterech czynników - średni tygodniowy czas pracy, nowe zamówienia ISM, stromość krzywej rentowności długu publicznego (10 lat - 2 lata) oraz oczekiwania konsumentów.
-
Nasz łagodny scenariusz dla rynku pracy zakłada rekordową liczbę nieobsadzonych miejsc pracy i powszechny niedobór siły roboczej zarówno w USA, jak i w Europie. Na przykład w USA stosunek liczby wolnych miejsc pracy do liczby bezrobotnych jest bliski 2, a w Niemczech, Francji i we Włoszech wskaźnik wolnych miejsc pracy utrzymuje się powyżej poziomów sprzed pandemii. W obliczu słabnącego popytu firmy będą raczej redukować te wolne miejsca pracy niż zwalniać pracowników. Ponadto wiele przedsiębiorstw prawdopodobnie wybierze "strategie gromadzenia siły roboczej", ograniczając godziny pracy zamiast zwalniać pracowników, co zmniejszy ogólną wydajność pracy. ↑