Reklama

Brak danych

Masz ciekawy temat? Napisz do nas

twitter
youtube
facebook
instagram
linkedin
Reklama
Reklama

Postulaty PZFD: przyspieszenie procesu rozpoczynania budowy – punktowe zmiany w procedurze uzyskiwania decyzji środowiskowych

Postulaty PZFD: przyspieszenie procesu rozpoczynania budowy – punktowe zmiany w procedurze uzyskiwania decyzji środowiskowych | FXMAG INWESTOR
freepik.com
Reklama
Aa
Udostępnij
facebook
twitter
linkedin
wykop

Jedną z głównych barier administracyjnych występujących w toku przygotowania inwestycji mieszkaniowej jest procedura uzyskiwania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach („decyzja środowiskowa”).

Ograniczenie przewlekłości postępowania

Szczególnie dotkliwym aspektem postępowania ws. uzyskania decyzji środowiskowej jest przewlekłość związanego z tym procesu. Procedura oczekiwania na wymagane prawem uzgodnienia częstokroć przekracza rok. Rozwiązaniem powyższego problemu byłoby wprowadzenie ustawowego terminu, w którym decyzja środowiskowa mogłaby zostać wydana zgodnie z prawem. Przy czym jego przekroczenie byłoby obarczone karą administracyjną w wysokości 500 zł za każdy dzień zwłoki organu. Wprowadzenie terminu na wydanie decyzji środowiskowej nie stanowiłoby zresztą novum, albowiem w przypadku realizacji inwestycji na podstawie specustawy mieszkaniowej, organ wydający decyzję środowiskową ma na jej wydanie 90 dni.

Wyłączenie z obowiązku uzyskania decyzji środowiskowej dla parkingów liczących do 300 miejsc postojowych

Zgodnie z obowiązującymi przepisami, obowiązek uzyskania decyzji środowiskowej dotyczy parkingów o powierzchni nie mniejszej niż 0,5 ha. Oznacza to, że inwestor projektujący średniej wielkości inwestycję mieszkaniową, obsługiwaną przez około 150 miejsc postojowych, będzie zobligowany do uzyskania decyzji środowiskowej.

Mając to na uwadze, postulujemy – wzorem innych krajów Europy - zwolnienie z obowiązku uzyskania decyzji środowiskowej dla wszystkich projektowanych parkingów które, niezależnie od ich powierzchni, zakładają powstanie maksymalnie 300 miejsc postojowych. W ten sposób, usprawniona zostanie realizacja ogromnej część inwestycji mieszkaniowych.

Wskaźnik intensywności – wyłączenie kondygnacji podziemnych z definicji oraz odwrócenie ograniczeń w budowie balkonów i tarasów

Reklama

Nowelizacją ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym z 2010 roku, wprowadzono do polskiego porządku prawnego przepis, w którym zdefiniowano pojęcie wskaźnika intensywności zabudowy (art. 15 ust. 2 pkt 6).

W rezultacie, zgodnie z coraz powszechniejszą wykładnią organów administracji i sądów, obliczając wskaźnik intensywności zabudowy, architekci – wbrew przyjętej wcześniej praktyce - powinni na etapie projektowania uwzględnić również kondygnacje podziemne. Skutkuje to ograniczeniem możliwości zabudowy w stosunku do pierwotnych założeń inwestora i naraża go na nieodwracalne straty finansowe. Taka sytuacja godzi w pewność rynkowego obrotu i nie sprzyja realizacji przyszłych inwestycji.

Innym problemem występującym na tle interpretacji pojęcia „wskaźnika intensywności zabudowy” jest też charakter balkonów i tarasów. Niezrozumiałym jest, dlaczego powierzchnia ta, służąca rekreacji i jak udowodnił okres pandemii – nieoceniona w okresie lockdownu, miałaby zostać ograniczona przez obowiązujące przepisy.

Postulujemy o wprowadzenie jasnej definicji, opartej na dotychczasowej praktyce i poglądach urbanistów, która położy kres rozważaniom na temat nieuzasadnionego wliczania do wskaźnika intensywności zarówno kondygnacji podziemnych, jak i powierzchni balkonów i tarasów.

Masz ciekawy temat? Napisz do nas

Chcesz, żebyśmy opisali Twoją historię albo zajęli się jakimś problemem?

Masz ciekawy temat? Napisz do nas

Napisz do redakcji


Polski Związek Firm Deweloperskich

Polski Związek Firm Deweloperskich

Polski Związek Firm Deweloperskich – powołana w 2002 roku organizacja pracodawców w Polsce, działająca na rzecz polepszenia warunków realizacji budownictwa. 

Autora możesz obserwować na LINKEDIN | FACEBOOK TWITTER


Reklama

Czytaj dalej