W komentarzu pod jednym z odcinków naszej serii CFD od A do Z pojawiło się pytanie o to czym tak naprawdę różnią się od siebie kontrakty różnicowe od kontraktów terminowych futures. A ponieważ tworzymy te nagrania właśnie dla Was, to postaram się na to pytanie odpowiedzieć - co zatem łączy, a co dzieli te dwa pozornie identyczne instrumenty, jakimi są futuresy i CFD?
To jest kolejny odcinek kursu CFD od A do Z, więc pozwól że zacznę właśnie od kontraktów różnicowych, czyli CFD. Szybko przypomnę czym tak naprawdę są kontrakty różnicowe, bo będzie nam to potrzebne, aby zrozumieć jakie są ich podobieństwa i różnice w stosunku do kontraktów terminowych. Kontrakt różnicowy, inaczej nazywany kontraktem na różnicę kursową, jest instrumentem pochodnym który w praktyce działa jak umowa zawarta pomiędzy kupującym a sprzedającym na pokrycie różnicy w cenie jakiegoś instrumentu bazowego po upłynięciu pewnego czasu. Działa to tak, że jeśli cena instrumentu bazowego wzrośnie, to w momencie zamykania kontraktu sprzedający pokrywa różnicę cenową, czyli płaci kupującemu i samemu ponosi stratę. W odwrotnym przypadku, jeśli cena instrumentu bazowego w określonym czasie spadnie, to kupujący pokrywa różnicę, a zysk księguje strona sprzedająca. Kontrakty różnicowe są tzw. “czystymi derywatami”, co oznacza że mają one za zadanie śledzić ruchy cenowe swojego instrumentu bazowego, natomiast same w sobie nie mają żadnego wpływu na jego popyt i podaż, czyli nie mogą doprowadzić do zmiany jego ceny. Mówiąc prościej, korzystając z kontraktów CFD np. na akcje czy złoto nie dołączamy do grona akcjonariuszy i nie stajemy się posiadaczami surowca w fizycznej formie.
Dzięki swojej konstrukcji kontrakty CFD pozwalają również zajmować krótką pozycję (czyli dokonywać tzw. krótkiej sprzedaży, obstawiając spadki), a także zapewniają dźwignię finansową, czyli pozwalają otwierać transakcje o wyższym wolumenie niż wynosi wartość naszego depozytu. Samej dźwigni finansowej w kontraktach poświęciłem osobny, drugi odcinek kursu, do obejrzenia którego zapraszam.
Teraz przejdę do kontraktów terminowych futures, które są jednym z najstarszych i najpopularniejszych typów instrumentów pochodnych, mimo tego że z kilku względów mogą być mniej słabiej rozpoznawalne przez inwestorów indywidualnych niż CFD. Kontrakty terminowe to również rodzaj umowy, którą zawierają między sobą strona kupująca i sprzedająca, podobnie jak w przypadku kontraktów różnicowych. Umowa określa warunki transakcji kupna-sprzedaży dotyczącej konkretnego instrumentu bazowego w określonym czasie (stąd nazwa kontrakt terminowy) po ściśle określonej cenie. Cena rozliczenia nazywana jest też ceną terminową albo ceną futures, a dzień wygaśnięcia kontraktu to inaczej data rozliczenia lub data dostawy. Podobnie jak w przypadku kontraktów różnicowych, strona kupująca liczy na wzrost ceny instrumentu bazowego, natomiast strona sprzedająca na jego spadek. Zysk jednej ze stron transakcji zawsze jest równoznaczny ze stratą drugiej strony. Rozliczanie transakcji w przypadku kontraktów terminowych wygląda trochę inaczej niż w przypadku CFD - aby zamknąć pozycję, trzeba ją zneutralizować. Co to znaczy? W przypadku pozycji długiej należy sprzedać analogiczną liczbę kontraktów - czyli, jeśli kupiłem 5 kontraktów, do zamknięcia pozycji muszę wykonać transakcję sprzedaży 5 kontraktów. I analogicznie, jeśli chcę zamknąć moją pozycję krótką, muszę kupić odpowiednią liczbę kontraktów - jeśli mam pozycję krótką na 5 kontraktów, do jej zamknięcia muszę wykonać transakcję kupna pięciu kontraktów.
Przy dacie wygaśnięcia kontraktów wspomniałem o tzw. terminie dostarczenia. Musisz wiedzieć, że istnieją również kontrakty terminowe z fizyczną dostawą, czyli takie które są rozliczane poprzez dostawę instrumentu bazowego. Mowa tutaj przede wszystkim o kontraktach terminowych na rynku towarowym i surowcowym, gdzie za konkretnymi transakcjami stoją rzeczywiste dostawy ropy naftowej, kukurydzy, srebra, czy miedzi. Większość futuresów jest jednak rozliczana gotówkowo (ang. cash settlement), czyli nie dochodzi w nich do fizycznej dostawy instrumentu bazowego. Nawet na rynku fizycznych kontraktów futures np. na ropę WTI na nowojorskiej giełdzie towarowej NYMEX większość transakcji jest rozliczana gotówkowo, bez dostawy surowca poprzez neutralizację pozycji przed terminem wygaśnięcia kontraktu.
Kontrakty terminowe mają sporo wspólnego z kontraktami różnicowymi:
Do tego momentu można by pomyśleć, że kontrakty terminowe i różnicowe są w zasadzie identycznym instrumentem, oferującym bardzo zbliżone możliwości. W praktyce jednak różnic pomiędzy futuresami i CFD jest naprawdę sporo.