§ PL: Dziś o godz. 10:00 Główny Urząd Statystyczny opublikuje wstępne wyliczenie inflacji CPI w sierpniu. Według naszej prognozy wzrosła ona do 5,3% r/r z 5,0% r/r w lipcu. Realizacja tych oczekiwań wzmocniłaby oczekiwania na początek normalizacji polityki pieniężnej w Polsce jeszcze w tym roku. Głównym powodem utrzymywania stóp procentowych na obecnym poziomie pozostaje niepewność związana z przebiegiem pandemii na jesieni tego roku. Według naszych założeń czynnik ten będzie tracił stopniowo na znaczeniu i wraz z projekcją listopadową wskazującą na brak realizacji w średnim okresie celu inflacyjnego znajdzie się większość w Radzie do akceptacji rozpoczęcia cyklu zacieśniania polityki pieniężnej.
O tej samej porze poznamy drugie wyliczenie PKB w Polsce w 2Q br. wraz ze strukturą danych. Według pierwszego szacunku PKB między kwietniem a czerwcem wzrósł o 10,9% r/r po spadku o 0,9% r/r w 1Q 2021. Rozbicie danych powinno potwierdzić dynamiczną odbudowę konsumpcji wraz z odmrażaniem gospodarki oraz kontynuację szybkiego wzrostu inwestycji. Dane te najprawdopodobniej nie wpłyną na rewizję naszej prognozy wzrostu PKB w 2021 r., która wynosi 5,3%.
O godz. 11:00 poznamy wstępne dane o inflacji HICP w strefie euro w sierpniu. Według konsensusu prognoz wzrosła ona do 2,8% r/r z 2,2% r/r w lipcu, co byłoby najwyższą wartością od 10 lat. Sądzimy, że dane te nie zmienią bardzo łagodnego nastawienia Rady Prezesów Europejskiego Banku Centralnego.
Inflacja CPI w Niemczech wyniosła w sierpniu według wstępnych danych 3,9% r/r wobec 3,8% r/r. Odczyt ten okazał się zgodny z konsensusem prognoz. Jest to najwyższa wartość wskaźnika od końcówki 1993 r. Inflację w Niemczech najsilniej napędzają, podobnie jak na całym świecie, ceny energii i paliw, co wynika z kształtowania się cen ropy naftowej na międzynarodowych rynkach. Ponadto inflacja cen żywności wzrosła w sierpniu do 4,6% r/r z 4,3% r/r przed miesiącem. Na wysokim poziomie pozostaje także inflacja innych towarów, co wynika z przerzucania przez firmy rosnących cen materiałów powiązanych z zatorami w łańcuchach dostaw. Czynnik ten najpewniej szybko nie ustąpi, stąd należy spodziewać się podwyższonej inflacji w tym kraju w najbliższych miesiącach. W 2022 r. wskaźnik CPI w Niemczech najpewniej nieco się obniży m.in. z powodu efektu bazy odniesienia.
Tzw. oficjalny indeks PMI dla przemysłu w Chinach obniżył się w sierpniu do 50,1 pkt z 50,4 pkt w lipcu zbliżając się do neutralnego poziomu 50 pkt oddzielającego ożywienie od spowolnienia. Jest to najniższa wartość wskaźnika od wybuchu pandemii COVID-19 w ubiegłym roku. Pogarszająca się sytuacja w tym sektorze wynika ze słabnącego popytu, zwłaszcza z zagranicy. Subindeks nowych zamówień zagranicznych spadł do poziomu 46,7 pkt, do czego przyczyniać się mogą rosnące ceny materiałów i innych składowych produkcji. Krajowy popyt może być także ograniczany przez politykę chłodzenia chińskiego rynku nieruchomości. Dużo silniej obniżył się wskaźnik dla usług. Wyniósł on w sierpniu 47,5 pkt wobec 53,3 pkt w lipcu kształtując się znacznie poniżej oczekiwań. Pierwsze od półtora roku spowolnienie jest ponownie efektem ograniczeń dla działalności gospodarczej mającej na celu wygaszenie ognisk wirusa, co się udaje. Ostatnie dane z chińskiej gospodarki były rozczarowujące i rosną ryzyka w dół na prognoz wzrostu PKB w Chinach, który wg IMF wynieść miał 8,1%.
W naszej ocenie złoty stanie dziś przed szansą na mocniejsze rozegranie w relacji do euro, a argumentem ku temu będą krajowe dane. O ile struktura danych o PKB za drugi kwartał nie powinna wzbudzać silnych emocji (choć zakładany wzrost przede wszystkim inwestycji powinien generować pozytywny wydźwięk), to źródłem presji na umocnienie polskiej waluty będą dane o inflacji CPI w sierpniu, która w naszej ocenie ponownie wzrosła. W rezultacie liczymy, iż kurs EUR/PLN kierować się będzie w stronę bariery 4,54. Wsparcie stanowić będą ponadto globalne nastroje, którym nie zaszkodziły nawet dzisiejsze rozczarowujące dane z chińskiej gospodarki (piętno na usługowym indeksie PMI odcisnął niedawny wzrost zachorowań na COVID-19 w Państwie Środka).
Złoty spokojnie rozpoczął nowy tydzień, co jednak nie powinno dziwić zważywszy na ubogie kalendarium istotnych danych makroekonomicznych, dzień wolny od pracy w Wielkiej Brytanii, czy po prostu fakt, iż poziom 4,57 za EUR jest od kilku tygodniu względnym poziomem krótkoterminowej równowagi kursu EUR/PLN. Stabilizacja była wczoraj cechą zmian także krajowego rynku długu. Nie oznacza to jednak, iż kolejne dni nie przyniosą podbicia zmienności. Zakładam bowiem, iż począwszy od dziś złoty poszuka nieco mocniejszego rozegrania w relacji do euro, a argumentem ku temu będą czynniki krajowe w postaci prognozowanego przyspieszenia inflacji CPI w sierpniu. W mojej ocenie taki scenariusz sprzyjać będzie dyskontowaniu nieco bardziej agresywnego ruchu wzrostu stóp procentowych podczas listopadowego posiedzenia Rady Polityki Pieniężnej w listopadzie niż oczekiwane 15 bps.
Wsparciem w aprecjacji polskiej waluty mogą być ponadto zmiany w globalnym sentymencie inwestycyjnym. Tu szczególnie istotna może okazać się piątkowa publikacja raportu z rynku pracy USA. W sytuacji pozytywnej niespodzianki liczę, iż dojdzie do wzrostu apetytu na ryzyko związanego z dalszą poprawą koniunktury w Stanach Zjednoczonych, która jednak – jak wynika z niedawnych wypowiedzi prezesa J.Powella – nie spotka się z szybką reakcją po stronie wzrostu stóp procentowych. Niewykluczone zatem, iż przełom sierpnia i września przyniesie niewielką aprecjację polskiej waluty i zniżkę pary EUR/PLN w kierunku bariery 4,54, co byłoby niezłym punktem wyjścia do prób silniejszej aprecjacji na koniec trzeciego kwartału. O tym jednak zadecyduje m.in. przebieg kolejnej fali COVID-19 w Polsce.
Za nami spokojna sesja na rynku eurodolara, którą pod nieobecność inwestorów z Wielkiej Brytanii w największym stopniu determinowały wskazania techniczne. Kurs EUR/USD przejściowo wzrósł zatem (wykorzystując momentum jeszcze piątkowej sesji) do poziomu 14-dniowej średniej ruchomej tj. 1,1809, by następnie oddać nieco zwyżki. Zakres zmian – co typowe dla braku inwestorów z Wielkiej Brytanii czy Stanów Zjednoczonych – był jednak znacząco ograniczony. W rezultacie dotychczasowy obraz notowań nie uległ w poniedziałek zmianie. Zastój emocji widoczny był ponadto w notowaniach obligacji na bazowych rynkach długu, gdzie zmiany dochodowości Bunda i 10-latki amerykańskiej były symboliczne i nie przekroczyły 1 pkt baz. W rezultacie rentowność długiego końca niemieckiej krzywej wyniosła -0,42%, a US Treasuries zakończyły start tygodnia na 1,30%.
