Hedging to element zarządzania pozycją. To działanie, którego celem jest zredukowanie poziomu ryzyka zajmowania danej pozycji na rynku finansowym, zazwyczaj poprzez zajęcie odwrotnej pozycji przy pomocy odpowiedniego instrumentu finansowego. Celem hedgingu nie jest więc zarabianie pieniędzy, lecz ochrona przed stratą.
Na rynku Forex bardzo popularną metodą stosowania hedgingu jest otwieranie pozycji przeciwstawnych na tym samym instrumencie lub silnie skorelowanym. Pozycje mają taką samą wielkość lota. Chodzi o zabezpieczenie wahań cenowych. Wydaje się, że w tej sytuacji nie ma ryzyka poniesienia straty. Naliczane są jednak podwójne swapy za przetrzymywanie pozycji, co stanowi koszt dla inwestora. W długim terminie zatem hedging będzie przynosić straty. Ta metoda nie jest w zasadzie klasycznym hedgingiem. Ma raczej znaczenie bardziej psychologiczne, ponieważ de facto nie zabezpieczamy się przed ryzykiem, ale raczej „zamrażamy” naszą pozycję.
Taktyka zamka to otwarcie przeciwstawnej pozycji o tej samej wielkości w miejscu zlecenia stop loss. Załóżmy, że otworzyliśmy pozycję długą na EURUSD o wielkości 0.1 lota. Na poziomie standardowego SL składamy zlecenie Sell Stop o wielkości również 0.1 lota w miejscu, gdzie powinniśmy wyjść w pozycji i nasz wzrostowy scenariusz traci sens. Od momentu realizacji zlecenia sell stop zostajemy niejako „uwięzieni”. Teraz zmiana ceny nie zwiększy ani nie zmniejszy naszej straty dopóki nie zamkniemy którejś z pozycji.
Jakie są zalety hedge’owania:
Jakie są ryzyka stosowania hedge’owania?
Rozpatrzmy tę metodę na przykładzie: Inwestor liczy na to, że spółka „X” będzie relatywnie silniejsza niż pozostałe spółki z indeksu Nasdaq. Ale obawia się bieżącej sytuacji na świecie i ryzyk, które mogą spowodować krach. Wtedy również te silne spółki zaczną tracić razem z całym rynkiem. Co może zrobić, aby zminimalizować ryzyko?
- Kupuje np. 100 akcji „X” po 100 USD, za które płaci 10 000 USD (1%+100 USD)
- Jednocześnie sprzedaje tyle kontraktów na indeks Nasdaq, aby 1% spadek lub wzrost miał wartość 100 USD
Mamy dwa scenariusze:
Kolejny przykład: Inwestor liczy na to, że spółka „X” będzie relatywnie silniejsza niż wszystkie pozostałe spółki. Ale obawia się bieżącej sytuacji na świecie i ryzyk, które mogą spowodować krach. Wtedy również te silne spółki zaczną tracić razem z całym rynkiem. Obstawia, że w przypadku krachu najwięcej może stracić spółka „Y”. Co może zrobić, aby zminimalizować ryzyko?
- Kupuje np. 100 akcji X po 100 USD, za które płaci 10 000 USD (1%+100 USD)
- Jednocześnie sprzedaje 200 akcji spółki „Y” po 50 USD (1%=100 USD)
Mamy dwa scenariusze:
Sytuację obrazuje poniższy przykład: Polski inwestor posiada portfel akcji amerykańskich. Jego inwestycja jest związana z kilkoma rodzajami ryzyka. Dwa najistotniejsze to ryzyko niekorzystnych zmian cen akcji „X” oraz ryzyko kursu USDPLN. Może się bowiem okazać, że ceny akcji amerykańskich wzrosną ale jednocześnie kurs USDPLN spadnie (złoty się umocni) i uzyska mniejsze zyski. Jeśli będzie chciał ograniczyć ryzyko kursowe, może zabezpieczać portfel otwierając pozycję krótką w USDPLN.
Do zabezpieczania pozycji możemy wykorzystać cały szereg obecnie dostępnych instrumentów finansowych, tj. opcji walutowych, swapów walutowych, kontraktów futures, kontraktów forward.
Przykładem, kiedy warto korzystać z hedge’a jest sytuacja, gdy jesteśmy np. w pozycji długiej na instrumencie, pozycja przynosi już zysk a widzimy oznaki nadchodzącej korekty. Otwieramy więc przeciwstawną pozycję krótką, aby zainkasować dodatkowy zysk i być cały czas w kontakcie z rynkiem. Musimy mieć przy tym pewność, że pierwotna pozycja będzie dalej realizowała nasz założony scenariusz wzrostowy.
Wykres 1. Przykład hedgingu – jednocześnie otwarta pozycja długa na GBPUSD, interwał H4. Po zabezpieczeniu pozycji na zysku zagranie pozycji krótkiej na korekcie spadkowej.
Zarządzanie ryzykiem (z ang. Money management) jest kluczowym zagadnieniem w tradingu. Często nie docenia się jego znaczenia. Traderzy bardziej skupiają się na strategii odpowiedniego wejścia w pozycję, zapominając, że najważniejszy jest moment wyjścia. I to niezależnie od tego, czy jest to zysk, czy strata. Stosowanie hedgingu przez początkujących inwestorów uczy ich złych nawyków w tradingu. Zamiast brania odpowiedzialności za własne decyzje (błędne w przypadku pozycji stratnych), wybierają metodę na przeczekanie, która do niczego nie prowadzi. Pr
Zastosowanie strategii hedgowania nie jest możliwe u wszystkich brokerów Forex. Zależy to od ich wewnętrznej polityki. W niektórych krajach np. USA, jest to uważane za nielegalne. Chodzi o regulatorów, którzy stosują zasadę FIFO (First In First Out). Dlatego jeśli interesuje nas ten sposób zabezpieczania pozycji warto sprawdzić przed wybraniem brokera czy hedging znajduje się w jego ofercie. Trzeba też zwrócić uwagę na opłaty transakcyjne, które z punktu widzenia inwestora powinny być jak najniższe. Nie bez znaczenia jest też poślizg cenowy, czyli czas pomiędzy złożeniem zlecenia a jego egzekucją przez brokera. Aby uniknąć rekwotowań należy korzystać z brokerów typu ECN (ang. Electronic Communication Network) lub STP (ang. Straight Through Processing) zamiast MM (ang. Market Maker). W przypadku tych ostatnich, drugą stroną transakcji jest broker, który pełni rolę animatora rynku.
Co zrobić w przypadku, gdy otworzyliśmy przeciwstawną pozycję na tym samym instrumencie? Strata nie powiększa się, ale na nasza niekorzyść działają koszty transakcyjne. Taka sytuacja nie może trwać długo. Przykład wyjścia z zamka przedstawiono na Wykresie 2. Na ważnym wsparciu otwieramy kolejną pozycję długą, którą bronimy zleceniem sell stop, który w przypadku aktywacji utworzy nam kolejny zamek. Tu akurat kurs idzie w zakładanym kierunku. Zaksięgowany zysk „odrabia” straty z pierwszego hedge’a.
Wykres 2. Przykład wyjścia z zamka – GBPJPY, interwał H4
Zabezpieczanie pozycji za pomocą hedgingu zazwyczaj nie jest zyskowne w długim terminie. Konsekwencje mogą być nawet bardziej dotkliwe dla naszego konta. Otwieranie coraz to nowych przeciwstawnych pozycji powoduje przede wszystkim wzrost kosztów transakcyjnych poprzez naliczanie prowizji i punktów swapowych za przetrzymywanie pozycji. W konsekwencji przy odpowiednio długim przetrzymywaniu zahedgowanych pozycji konto zostanie wyzerowane.
Unikanie strat jest naturalną reakcją człowieka. Zaksięgowanie straty odbieramy jako porażkę. Strata może obniżać naszą samoocenę, sprawia niemal ból emocjonalny. Stąd doskonale znane zachowania początkujących traderów polegające na niestosowaniu zleceń obronnych stop loss (SL). Drugi grzech to przesuwanie SL w momencie, gdy cena zmierza w jego kierunku. Wszystko po to, by uniknąć straty i związanego z tym bólu emocjonalnego. Niestety powoduje to często w konsekwencji zerowanie konta. Lekarstwem na takie zachowanie na pewno nie jest hedging. Może on tylko przesunąć w czasie to, co nieuniknione. Od strony emocjonalnej przedłuża tylko nasz dyskomfort związany z przebywaniem na pozycji stratnej.
